Jan Kiepura: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne; poprawa cytowania
Linia 49:
W 1936 ożenił się ze śpiewaczką i aktorką węgierskiego pochodzenia [[Mártha Eggerth|Martą Eggerth]], z którą zagrał w filmie Carmine Gallone ''Dla ciebie śpiewam'' (1934)<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Kiepura po ślubie |url = http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/38203/Echo1936kwIVNr307bc.pdf|czasopismo = [[Echo (Łódź)|Echo]] |strony = 1 |data = nr 307 z 4 listopada 1936}}</ref>. Mieli dwóch synów, Jana Tadeusza (ur. 1944) i Mariana Wiktora (ur. 1950)<ref name=":18">{{odn|ref=nie|Waldorff|1988|s=66–67}}</ref>. W 1938 roku przeprowadzili się na południe [[Francja|Francji]], a w 1939 roku wyemigrowali do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] z powodu narastających w Europie nastrojów [[Antysemityzm|antysemickich]] (oboje po matkach mieli [[Żydzi|żydowskie]] pochodzenie)<ref>{{Cytuj |tytuł = Jan Kiepura, Życie i twórczość |data dostępu = 2021-04-13 |opublikowany = Culture.pl |url = https://culture.pl/pl/tworca/jan-kiepura |język = pl}}</ref>.
 
Pod koniec 1937 zadebiutował w [[Nowy Jork|nowojorskiej]] [[Metropolitan Opera]] rolą Rudolfa w [[Cyganeria (opera Giacoma Pucciniego)|''Cyganerii'']]<ref name=":14">{{odn|ref=nie|Waldorff|1988|s=50}}</ref>, a następnie wystąpił na tejże scenie, śpiewając jako Don José w ''[[Carmen (opera)|Carmen]]'' i jako książę Mantui w ''Rigoletcie''<ref name=":17">{{odn|ref=nie|Waldorff|1988|s=62–63}}</ref>. Wiosną 1939 wystąpił jako Don José w ''Carmen'' na scenie Opery Warszawskiej{{odn|Waldorff|1988|s=26}}.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] oraz postanowieniu rządów Polski i Francji o formowaniu armii polskiej we Francji zaangażował się jako ochotnik i przyjechał do [[Lille]], by wesprzeć emigrantów polskich<ref>Dziennikarze zapytali Jana Kiepurę, czy przestanie występować na scenie, a on odpowiedział: «Teraz jestem tylko żołnierzem, żołnierzem polskim, a moja żona, [[Mártha Eggerth]] będzie służyć w [[Polski Czerwony Krzyż|Polskim Czerwonym Krzyżu]]. Oboje wypełniamy swój obowiązek». ''Grand Écho du Nord de la France'' z 10 września 1939.</ref><ref name=":16">{{odn|ref=nie|Waldorff|1988|s=60}}</ref>. Wkrótce wyjechał do USA, gdzie prowadził akcję propagandową na rzecz swojego kraju – podczas występów często śpiewał polskie pieśni patriotyczne, chcąc skierować uwagę amerykańskiej publiczności na losy Polaków, poza tym zarobione dzięki koncertom pieniądze przeznaczał na wsparcie kraju<ref name=":16"/>. Pozostając za oceanem, śpiewał na scenach Civic Opera w Chicago (1940–1944) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1941–1942)<ref name=":14"/><ref name=":17"/>, a także w Kanadzie (Montrealu)<ref name=":17"/>, krajach Ameryki Łacińskiej{{odn|Waldorff|1988|s=65}} i Południowej, m.in. w [[Teatro Colón]] w [[Buenos Aires]] (w sztuce ''Manon'' Jules Masseneta){{odn|Waldorff|1988|s=40}}. Ponadto występował u boku żony jako hrabia Daniło w ''[[Wesoła wdówka|Wesołej wdówce]]'' w Majestic Theatre na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]]<ref name=":14"/><ref name=":18"/>. Spektakl cieszył się dużym powodzeniem wśród publiczności – małżonkowie do 1946 zagrali ponad 800 przedstawień<ref name=":18"/>. Następnie grał [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszkę]] w autorskim musicalu ''Polonez''<ref name=":18"/>.