Władysław Ślewiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
istotne szczegóły z biografii, na podst. relacji rodziny |
||
Linia 31:
Urodził się 1 czerwca 1856 roku we wsi Białynin nad rzeczką Pisią ([[Nowa Sucha (gmina)|gmina Nowa Sucha]]), a ochrzczony został w kościele w [[Mikołajew (województwo mazowieckie)|Mikołajewie]] ([[Teresin (gmina)|gmina Teresin]]) dnia 19 czerwca 1856 roku o godzinie 9 rano. Władysław był synem Kajetana Ślewińskiego, dziedzica wsi Białynin, oraz Heleny z Mysyrowiczów, która zmarła przy porodzie, a jej zwłoki spoczywają do dnia dzisiejszego na cmentarzu blisko kościoła w Mikołajewie. Był kuzynem malarza [[Józef Chełmoński|Józefa Chełmońskiego]], za jego to namową Władysław Ślewiński podjął krótko naukę w [[Szkoła Rysunkowa Wojciecha Gersona|Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona]], ale jej nie ukończył.
W 1886 Ślewiński przejął odziedziczony po matce majątek [[Pilaszkowice Pierwsze|Pilaszkowice]] na Lubelszczyźnie, który w krótkim czasie poważnie zadłużył prowadząc życie "złotego i beztroskiego młodzieńca" w Warszawie<ref>Ostatecznie majątek i finansowo Ślewińskiego dobiło ujawnienie dużej kradzieży w miejscowej gorzelni przez gorzelnianego i urzędnika akcyzy, w wyniku czego
W 1928 r. malarz [[Tytus Czyżewski]], uczeń Ślewińskiego, napisał o nim książkę ''Władysław Ślewiński'', w której podał, iż jego mistrz urodził się w 1854 w Białyninie nad Pilicą{{Odn|Czyżewski|1928|s=6}}<ref>Ten sam rok podaje członek najbliższej rodziny, Mieczysław Fijałkowski: ("''Tym człowiekiem (...) był brat mojej matki - Heleny ze Ślewińskich Fijałkowskiej - Władysław Slewiński''" (s. 59 i 60); Mieczysław Fijałkowski, ''Uśmiechy lat minionych'', Katowice 1969.</ref>. Od tego czasu autorzy międzywojennych i powojennych haseł encyklopedycznych oraz prac i artykułów poświęconych Ślewińskiemu powielali ten błąd. Trwało to do końca lat 80. XX w., kiedy to profesor [[Władysława Jaworska]], znana historyczka sztuki, za radą proboszcza parafii Mikołajewie Antoniego Szyrwińskiego (1979–1988) i po wglądzie do akt poprawiła ten błąd w swojej książce o Władysławie Ślewińskim.▼
W latach 1905–1910 przebywał wraz z żoną w Polsce; przede wszystkim w Warszawie<ref>Tu mieszkał i pracował w domach przy ulicach: Złotej 51 (1905), Szpitalnej 5 (1905-1906; kamienica Wedla, IV p.) i Polnej (1909-1910).</ref>, z epizodami [[Poronin|poronińskim]] w okresie 1906-1908, [[Monachium|monachijskim]] (1908) i [[Domaniewice (województwo łódzkie)|domaniewickim]] (1908). Podczas pobytu w Polsce miał indywidualne wystawy w Warszawie (1905; w galerii [[Aleksander Krywult|Aleksandra Krywulta]]), Krakowie (1906) i Lwowie (1907; z przedmową do katalogu [[Jan Kasprowicz|Jana Kasprowicza]].
▲W 1886 Ślewiński przejął odziedziczony po matce majątek [[Pilaszkowice Pierwsze|Pilaszkowice]] na Lubelszczyźnie, który w krótkim czasie poważnie zadłużył prowadząc życie "złotego i beztroskiego młodzieńca" w Warszawie<ref>Ostatecznie majątek i finansowo Ślewińskiego dobiło ujawnienie dużej kradzieży w miejscowej gorzelni przez gorzelnianego i urzędnika akcyzy, w wyniku czego i Ślewińskiego obciążono podatkiem akcyzowym w wysokości 20 tys. rubli.<re>Fijalkowski, s. 68</ref>. Z tego powodu w 1888 uciekł przed podatkami i wierzycielami do Paryża. W latach 1888–1890 studiował w paryskiej [[Akademia Colarossiego|Académie Colarossi]]. Był związany ze [[Szkoła z Pont-Aven|Szkołą z Pont-Aven]] [[Paul Gauguin|Paula Gauguina]]. W latach 1908–1910 był [[profesor]]em warszawskiej [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych]]. W 1910 powrócił do Francji.
W przedostatnim roku pobytu w Polsce przez pół roku był [[profesor]]em warszawskiej [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Szkoły Sztuk Pięknych]], ale szybko zrezygnował z powodu nieumiejętności bycia nauczycielem akademickim<ref>Fijałkowski, op. cit., wyd. 2, s. 121-122.</ref>. W 1910 Ślewińscy powrócili do Francji gdzie ponownie osiedlili się w Bretanii, w [[Doëlan]].
Umarł w Paryżu w szpitalu Cochin dla nerwowo chorych (w którym przebywał od 1916 r.)<ref>Fijałkowski, s. 124.</ref> - 24 marca 1918 roku{{Odn|Czyżewski|1928|s=14}}. Pogrzeb odbył się trzy dni później, zwłoki wyprowadzono z kościoła Sainte Anne de la Butte aux Cailles w Paryżu<ref>Monografie Artystyczne, str.14, Tytus Czyżewski wyd. 1928 roku.</ref> i pochowano na cmentarzu w [[Bagneux (Hauts-de-Seine)|Bagneux]] pod Paryżem{{Odn|Czyżewski|1928|s=14}} (aleja 86, rząd 10, grób nr 36<ref>Świadectwo z cmentarza [[Bagneux (Hauts-de-Seine)|Bagneux]] zamieszczone w prof. zw. dr hab. Władysława Jaworska, ''Władysław Ślewiński'', Wydanie I, Wydawnictwo Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1991, s.135 (fotokopia świadectwa pochówku)</ref>).▼
▲
Naturalnym synem Władysława Ślewińskiego był [[Władysław Porankiewicz]] (1884–1924), malarz i grafik.▼
▲
▲W 1928 r. malarz [[Tytus Czyżewski]], uczeń Ślewińskiego, napisał o nim książkę ''Władysław Ślewiński'', w której podał, iż jego mistrz urodził się w 1854 w Białyninie nad Pilicą{{Odn|Czyżewski|1928|s=6}}<ref>Ten sam rok podaje członek najbliższej rodziny, Mieczysław Fijałkowski: ("''Tym człowiekiem (...) był brat mojej matki - Heleny ze Ślewińskich Fijałkowskiej - Władysław Slewiński''" (s. 59 i 60); Mieczysław Fijałkowski, ''Uśmiechy lat minionych'', Katowice 1969.</ref>. Od tego czasu autorzy międzywojennych i powojennych haseł encyklopedycznych oraz prac i artykułów poświęconych Ślewińskiemu powielali ten błąd. Trwało to do końca lat 80. XX w., kiedy to profesor [[Władysława Jaworska]], znana historyczka sztuki, za radą proboszcza parafii Mikołajewie Antoniego Szyrwińskiego (1979–1988) i po wglądzie do akt poprawiła ten błąd w swojej książce o Władysławie Ślewińskim.
== Twórczość ==
Linia 57 ⟶ 61:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę | tytuł=[[s:Władysław Ślewiński|Władysław Ślewiński z 32 reprodukcjami]] | imię=Tytus | nazwisko=Czyżewski | autor link=Tytus Czyżewski | rok=1928 | wydawca=Gebethner i Wolff | miejsce=Warszawa}}
* [[Mieczysław Fijałkowski]], ''Uśmiechy lat minionych''; wyd. II, Katowice 1969, ss. 59 - 124 i 257 261 (wiele faktów z życiorysu W. Ślewińskiego z pozycji najbliższej rodziny, w tym z pobytu w Polsce).
* Mieczysław Wallis, ''Secesja'', Wydanie II, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1974.
* [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_slewinski_wladyslaw Biogram na stronie Kultura polska]
| |||