Wikipedia

Antoni Kochanowski ze Stawczan: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
korekta genealogiczna
rozszerzenie i poprawki
Linia 47:
Urodził się jako syn Antoniego Corvinusa Kochanowskiego (1785–1840), właściciela majątków [[Stawczany]] i [[Połonina Kiczera|Kiczera]], z rodu wywodzącego się według rodzinnej tradycji od zmarłego bez potomstwa w linii męskiej [[Jan Kochanowski|Jana Kochanowskiego]].
 
UczęszczałW 1823 r. Jego rodzice przenieśli się do Czerniowiec, gdzie Anton w latach 1827–1835 uczęszczał do gimnazjum. wNaukę Czerniowcach,kontynuował studiowałna prawoWydziale naPrawa [[Uniwersytet Lwowski|UniwersytecieUniwersytu LwowskimLwowskiego]]. DecyzjąPo ukończeniu studiów w roku 1847 pracował w [[Stanisławów|Stanisławowie]]. W 1850 r. wrócił do Czerniowec, gdzie decyzją austriackiego ministerstwa sprawiedliwości z 13 sierpnia 1850 został mianowany przedstawicielem prawnym w Czerniowcach, potem w latach 1868–1875 prezesem Bukowińskiej Izby Adwokackiej Księstwa Bukowiny.
 
Antoni Kochanowski został członkiem Niemieckiej Partii Liberalnej (Deutschliberale Partei) działającej na obszarze [[Monarchia Habsburgów|Monarchii Habsburgów]] i z jej ramienia uczestniczył w następnych dziesięcioleciach w licznych instytucjach społecznych. Od momentu utworzenia rady miejskiej Czerniowiec w roku 1864 był jej członkiem. radyZe względu na jego gminyzdolności Czerniowceorganizacyjne, celowość, zrównoważenie i umiejętność kierowania pracą kolegów w 1866 r. radni wybrali po dymisji Jakoba Rittera von Petrowicz go na burmistrza na pozostałe dwa lata kadencji i ponownie w latach 1868 i 1872. Równocześnie w 1866-1874 burmistrzemwybrany został na posła do Reichsratu (parlamentu), a w 1868 został wybrany na posła do bukowińskiego Landtagu tego(parlamentu miastareginalnego). RównocześnieTą funkcję sprawował wdo latach1904 1866–1874r. funkcjeBył członkatakże Radyzastępcę Państwaprzewodniczącego iLandtagu. Jednocześnie od 1868 był wicepremierem (ponownie wybrany w latach1871) 1868–1904rządu RadyBukowiny. KsięstwaWiosną 1874 r. deputowani do Landtagu wybrali Kochanowskiego na premiera rządu Bukowiny. Zrezygnował wtedy z funkcji burmistrza, ale pozostał członkiem rady miejskiej. Premierem rządu Bukowiny był po ponownych wyborach w roku 1878 do roku 1884.
 
Antoni Kochanowski na szczeblu regionalnym i państwowym konsekwentnie bronił interesów Czerniowiec i aktywnie lobbował na rzecz projektu założenia Uniwersytetu w Czerniowcach. Z jego inicjatywy w latach 1874–1875 zbudowany został bukowiński Landtag (obecnie Miejski Pałac Uczniów i Młodzieży przy ul. Metropolity A. Szeptyckoho 10), który otwarto 4 października 1875 r. uroczyście jednocześnie z uruchomieniem Uniwersytetu.
W latach 1874–1884 był Kochanowski zarządcą Księstwa Bukowiny, w latach 1868–1870, 1872–1874 i 1900–1904 zastępcą zarządcy.
 
Kiedy w 1887 zmarł burmistrz Czerniowiec Wilhelm von Klimesch, Kochanowski miał wprawdzie 70 lat, ale zachował młodzieńczą energię, jasny umysł i postępowe poglądy. Te cechy, pomnożone przez ogromne doświadczenie, dały deputowanym rady miejskiej wiosną 1887 roku powód do ponownego wyboru go na burmistrza Czerniowiec, którym pozostał do 1905. W latach 1890–1904 był ponownie wicepremierem Bukowiny.
Po odejściu z funkcji zarządcy księstwa ponownie został wybrany burmistrzem Czerniowiec na lata 1887–1905. Pod jego zarządem gmina otrzymała elektrownię i zakład wodociągowy, rozbudowano kanalizację i 18 lipca 1897 uruchomiono tramwaje elektryczne.
 
Pod jego zarządem Czerniowce rozkwitły w sposób bezprecendensowy. 2 listopada 1895 roku oddano do użytku wodociągi i kanalizację. Wybudowano elektrownię, dzięki której 5 lutego 1896 r. na głównych ulicach zapaliły się latarnie elektryczne, a sala posiedzeń w ratuszu została po raz pierwszy oświetlona elektrycznie 3 marca. Przy tej okazji radni zgotowali burmistrzowi owację. 18 lipca 1897 r. w mieście rozpoczął się ruch tramwajowy. Kochanowski był prezesem Czerniowieckiego Towarzystwa Elektrowni i Tramwajów, ponieważ te przedsiębiorstwa zostały utworzone z funduszy gminnych i były własnością komunalną.
10 kwietnia 1873 jako odznaczony [[Order Żelaznej Korony|orderem Żelaznej Korony]] został podniesiony do dziedzicznego stanu szlacheckiego z dodatkiem „von Stawczan“ do nazwiska. Najwyższym postanowieniem cesarza [[Franciszek Józef I|Franciszka Józefa I]] z 30 listopada 1898 z okazji 50-lecia panowania został obdarzony godnością [[baron]]a<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Odznaczenia jubileuszowe | czasopismo = [[Nowa Reforma]] | strony = 5 | data = Nr 277 z 3 grudnia 1898 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=181537}}</ref>.▼
 
Następnie rada miasta pod przewodnictwem Kochanowskiego zdecydowała się pokryć ulice kostką brukową, na którą przeznaczono znaczne fundusze. Ukoronowaniem działalności burmistrza była budowa nowego teatru. Wiodące banki chętnie udzieliły dynamicznie rozwijającemu się miastu korzystnych kredytów, które pozwoliły w rekordowym czasie – w zaledwie 15 miesięcy – zbudować prawdziwą świątynię muz, która jest jednym z najlepszych obiektów teatralnych w Europie, zarówno pod względem architektury jak i wnętrz. Na początku XX w. Czerniowce zyskały europejski wygląd, z którego mieszkańcy miasta są do dziś dumni.
Od 1889 był honorowym obywatelem i honorowym burmistrzem miasta Czerniowiec. Na jego cześć nazwano w Czerniowcach ulicę ”Bürgermeister-Kochanowski-Gasse”. Antoni Kochanowski sprzyjał polskiej ludności Czerniowiec. W 1869 patronował utworzeniu Polskiego Towarzystwa Bratniej Pomocy w Czerniowcach. Był jednym z pierwszych członków Czytelni Polskiej. W 1885 wystąpił z inicjatywą stworzenia gimnazjum z ukraińskim językiem wykładowym. W 1868 wystąpił z wnioskiem o utworzenie w Czerniowcach wyższego studium prawniczego, później wniosek rozszerzono o utworzenie uniwersytetu.▼
 
Przez wiele lat Kochanowski stał na czele Miejskiej Rady Szkolnej, Lokalnej Rady Sanitarnej, Rady dla Potrzebujących i Funduszu dla Potrzebujących. Był członkiem zarządów instytucji finansowych i przemysłowych powołanych przy udziale rady miasta, na czele z Bukowińską Kasą Oszczędnościową. Z jego pomocą w latach 1900-1901 powstał piękny budynek administracyjny pierwszej instytucji bankowej w Czerniowcach i Bukowinie (obecnie Muzeum Sztuki). Burmistrz był także wiceprezesem Towarzystwa Kolei Lokalnych Bukowiny.
Władze Czerniowiec nadały jednej z ulic miasta imię Antoniego Kochanowskiego: {{Współrzędne|48°17′23,05″N 25°56′08,72″E|type:landmark_scale:1000|umieść=w tekście}}.▼
 
▲10 kwietnia 1873 jako odznaczony [[Order Żelaznej Korony|orderem Żelaznej Korony]] został podniesiony do dziedzicznego stanu szlacheckiego z dodatkiem „von Stawczan“ do nazwiska. Najwyższym postanowieniem cesarza [[Franciszek Józef I|Franciszka Józefa I]] z 30 listopada 1898 z okazji 50-lecia panowania został obdarzony godnością [[baron]]a<ref>{{Cytuj pismo | tytuł [http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=181537 ''Odznaczenia jubileuszowe | czasopismo =''] „[[Nowa Reforma]]” | strony = 5 | data = Nrnr 277 z 3 grudnia 1898, |s. url = http://jbc5.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=181537}}</ref>.
 
▲Od 1889 był honorowym obywatelem i honorowym burmistrzem miasta Czerniowiec. Na jego cześć nazwano w Czerniowcach ulicę ”Bürgermeister-Kochanowski-Gasse”. Antoni Kochanowski sprzyjał polskiej ludności Czerniowiec. W 1869 patronował utworzeniu Polskiego Towarzystwa Bratniej Pomocy w Czerniowcach. Był jednym z pierwszych członków Czytelni Polskiej. W 1885 wystąpił z inicjatywą stworzenia gimnazjum z ukraińskim językiem wykładowym. W 1868 wystąpił z wnioskiem o utworzenie w Czerniowcach wyższego studium prawniczego, później wniosek rozszerzono o utworzenie uniwersytetu.
 
▲WładzeNa jego cześć władze Czerniowiec nadały jednej z ulic miasta imię Antoniegonazwę Kochanowskiego:„Bürgermeister-Kochanowski-Gasse”. {{Współrzędne|48°17′23,05″N 25°56′08,72″E|type:landmark_scale:1000|umieść=w tekście}}.
 
== Odznaczenia ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Kochanowski_ze_Stawczan”