Onufry Zagłoba: Różnice pomiędzy wersjami

Pojawia się już na początku ''[[Ogniem i mieczem]]'' w karczmie w [[Czehryń|Czehryniu]] i od razu daje się poznać jako hulaka i pijaczyna. O jego wcześniejszych przygodach wiadomo niewiele, ze wzajemnie ze sobą sprzecznych i często nieprawdopodobnych autorelacji. Twierdzi, że przemierzył wiele krajów, szczególnie na wschód od terenów [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]], mówi m.in. o [[Półwysep Krymski|Krymie]], Galacie, [[Turcja|Turcji]] i [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]]. W dalszym rozwoju akcji jest jednym z głównych bohaterów. Masakra Kurcewiczów, dokonana przez [[Jurko Bohun|Bohuna]], budzi w nim poczucie przyzwoitości. Wykrada [[Helena Kurcewiczówna|Helenę Kurcewiczównę]] z rąk Kozaka i ucieka z nią przez ziemie ogarnięte [[powstanie Chmielnickiego|powstaniem Chmielnickiego]]. Zaskarbia sobie tym dozgonną wdzięczność Heleny i Skrzetuskiego, którzy niejako „adoptują” go i tytułują „ojcem”. Razem z [[Michał Wołodyjowski|Michałem Wołodyjowskim]], [[Longinus Podbipięta|Longinem Podbipiętą]] i [[Jan Skrzetuski|Janem Skrzetuskim]] tworzą kompanię przyjaciół i przeżywają wiele przygód. Bierze udział w obronie [[Zbaraż]]a, gdzie m.in. wsławia się zabiciem dowódcy [[Kozacy|kozackiego]] – Burłaja.

 

 

W ''[[Pan Wołodyjowski|Panu Wołodyjowskim]]'' jest już dość wiekowym szlachcicem, który najpierw fortelem wydobywa Michała Wołodyjowskiego z zakonu i pomaga mu w powrocie do rycerskiego życia, potem zaś towarzyszy Michałowi i jego małżonce, Basi w życiu w Chreptiowie, na rubieżach Rzeczypospolitej.