Julian Chorążycki: Różnice pomiędzy wersjami

Przyłapany przez Niemców na przygotowaniach do nabycia broni od przekupionego ukraińskiego strażnika, w kwietniu 1943 został zamordowany lub, wedle innej wersji, popełnił samobójstwo, by nie ujawnić szczegółów planowanej akcji na torturach. Samo powstanie faktycznie wybuchło 2 sierpnia tego samego roku. Tuż po wojnie pośmiertniePośmiertnie został odznaczony [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]<ref name=":0" />.

Na początku istnienia [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] prowadził praktykę jako lekarz ''chorób uszu gardła i nosa'' w Warszawie przy [[Ulica Marszałkowska w Warszawie|ulicy Marszałkowskiej]] 150 (1918/1919, w reklamie prasowej określony jako ''Julian Chorążycki junior'')<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ogłoszenie | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | wolumin = 341 | strony = 6 | data = 10 grudnia 1918 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/207198}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ogłoszenie | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | wolumin = 65 | strony = 11 | data = 6 marca 1919 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/207371}}</ref>, później przy [[Ulica Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Warszawie|ulicy Śniadeckich]] 13 (1923, wówczas także leczący choroby płuc)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ogłoszenie | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | wolumin = 148 | strony = 10 | data = 30 maja 1923 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/210521}}</ref><ref name=":0">{{Cytuj pismo | tytuł = Ogłoszenie | czasopismo = [[Kurier Warszawski (dziennik)|Kurier Warszawski]] | wolumin = 190 | strony = 4 | data = 11 lipca 1923 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/210587}}</ref>.