Stanisław Helski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
'''Stanisław Helski''' (ur. [[29 września]] [[1929]] w [[Tereszpol-Zaorenda|Tereszpolu]], zm. [[23 lipca]] [[2004]] w [[Ząbkowice Śląskie|Ząbkowicach Śląskich]]) – polski rolnik, działacz opozycji antykomunistycznej.
'''Stanisław Helski''' (ur. [[29 września]] [[1929]] w [[Tereszpol-Zaorenda|Tereszpolu]], zm. [[23 lipca]] [[2004]] w [[Ząbkowice Śląskie|Ząbkowicach Śląskich]]) – polski rolnik, od lat 70. XX w. gospodarz w [[Kobyla Głowa (województwo dolnośląskie)|Kobylej Głowie]] k. [[Ząbkowice Śląskie|Ząbkowic Śląskich]]. Założyciel [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Chłopów|Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Chłopów]] Województwa Wałbrzyskiego. Wraz ze Stanisławem Janiszem, [[Michał Bartoszcze|Michałem Bartoszcze]], [[Roman Bartoszcze|Romanem Bartoszcze]] organizował ogólnopolski [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych „Solidarność Chłopska”]]. Był członkiem [[Krajowy Komitet Koordynacyjny Chłopskich Związków Zawodowych|Krajowego Komitetu Koordynacyjnego Chłopskich Związków Zawodowych]]. W lutym [[1981]] roku organizował ogólnopolski [[strajk głodowy|protest głodowy]] chłopów w [[Parafia św. Józefa Oblubieńca w Świdnicy|świdnickim kościele pod wezwaniem św. Józefa]].▼
==
=== Młodość, wykształcenie i praca zawodowa ===
Po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] nie zaprzestał działalności opozycyjnej. W odwecie ówczesne władze rozpoczęły wobec niego szykany. Wiosną 1982 r. naczelnik [[Ciepłowody (gmina)|gminy Ciepłowody]] wydał Helskiemu nakaz obsiania pól [[jęczmień|jęczmieniem]], do którego Helski nie zastosował się, gdyż nakaz ten uważał za bezprawny. W maju 1982 roku pod eskortą [[Milicja Obywatelska|milicji]] na pola Helskiego wjechało 14 ciągników z siewnikami. Dokonano ''przymusowego zagospodarowania'' i pola Helskiego obsiano jęczmieniem. Kosztami całej akcji obciążono rolnika.▼
Od 1943 do 1944 był żołnierzem [[Bataliony Chłopskie|Batalionów Chłopskich]], następnie został uwięziony w [[Lublin (KL)|obozie koncentracyjnym na Majdanku]]<ref name=ES/>. Pracował jako referent w spółdzielni w [[Osuchy|Osuchach]] oraz bibliotekarz w Tereszpolu. W latach 1948-1951 odbył zasadniczą służbę wojskową. Od 1951 do 1956 pracował w rodzinnym gospodarstwie w [[Rozdoły (województwo lubelskie)|Rozdołach]]. Był także zatrudniony w urzędach w [[Zamość|Zamościu]] oraz [[Wrocław]]iu. W 1957 ukończył Technikum Mechaniczne we Wrocławiu, a w latach 1964-1968 studiował prawo na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]<ref name=ES>{{Cytuj stronę|url=https://encysol.pl/es/encyklopedia/biogramy/16212,Helski-Stanislaw.html|tytuł=Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności|data dostępu=2021-05-08}}</ref>. Od lat 1972 prowadził [[gospodarstwo rolne]] w [[Kobyla Głowa (województwo dolnośląskie)|Kobylej Głowie]] k. [[Ząbkowice Śląskie|Ząbkowic Śląskich]]. W latach 1978-1989 był członkiem Wojewódzkiego Związku Hodowców Owiec w Wałbrzychu<ref name=ES/>.
=== Działalność opozycyjna w okresie PRL ===
▲
=== Represje ===
▲Po wprowadzeniu [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] nie zaprzestał działalności opozycyjnej. W odwecie ówczesne władze rozpoczęły wobec niego szykany. Wiosną 1982
Po kilkunastu dniach Helski zaorał niewyrośnięte zboże na własnym polu, za co został [[areszt]]owany i skazany na [[kara łączna|łączną karę]] 6 lat [[Pozbawienie wolności|pozbawienia wolności]] za wszystkie popełnione czyny. [[Komornik sądowy|Komornik]] zajął i zlicytował maszyny rolnicze i sprzęty Helskiego. Ponadto jego jedyny syn został wcielony do wojska.
Po wyjściu z więzienia, zrujnowany finansowo, rozpoczął bez pomocy adwokatów, wieloletnią batalię z systemem prawnym [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] o uniewinnienie. Trzykrotnie w jego sprawie wyrokował [[Sąd Najwyższy (Polska)|Sąd Najwyższy]] oraz wielokrotnie [[Naczelny Sąd Administracyjny]]. Zarzuty jednak nie zostały oddalone, a sprawy sądowe ucięła amnestia, którą ogłoszono po zniesieniu stanu wojennego. Helski bezskutecznie usiłował odrzucić postanowienie o amnestii wobec siebie i domagał się [[uniewinnienie|uniewinnienia]], które dawałoby mu podstawę prawną do dochodzenia roszczeń za bezprawne działania urzędników, doznane krzywdy i utracone zdrowie. Sytuacji nie zmieniły zmiany ustrojowe po
=== Incydent zamachu ===▼
Domagał się postawienia [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] przed [[Trybunał Stanu|Trybunałem Stanu]], a kopię wniosku w tej sprawie zaniósł osobiście Jaruzelskiemu jesienią
Jego apele o rozliczenie stanu wojennego pozostawały bez odpowiedzi. Jesienią 1994
▲== Incydent zamachu ==
▲Domagał się postawienia [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]] przed [[Trybunał Stanu|Trybunałem Stanu]], a kopię wniosku w tej sprawie zaniósł osobiście Jaruzelskiemu jesienią [[1992]] r. na spotkanie, na którym Jaruzelski promował swoją książkę w księgarni przy pl. Legionów (dawniej pl. PKWN) we [[Wrocław]]iu.
=== Działalność polityczna w III RP ===
▲Jego apele o rozliczenie stanu wojennego pozostawały bez odpowiedzi. Jesienią 1994 r. Wojciech Jaruzelski wydał książkę ''Stan wojenny, dlaczego?''. Helski w akcie desperacji na spotkaniu autorskim zorganizowanym w tym samym miejscu, co poprzednim razem, 11 października 1994 r. uderzył [[Wojciech Jaruzelski|generała]] zawiniętym w gazetę kamieniem w twarz<ref>[http://www.tygodniksolidarnosc.com/2005/50/8_kam.html Tygodnik Solidarność nr 45/2005]</ref>. Stanisława Helskiego umieszczono w [[szpital psychiatryczny|zakładzie psychiatrycznym]] i wytoczono proces. Został skazany na 2 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu oraz 200 zł [[Grzywna (prawo)|grzywny]]. Na wniosek posła [[Andrzej Micewski|Andrzeja Micewskiego]], 28 października 1994 r. komisja odpowiedzialności konstytucyjnej [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejmu RP]] potępiła atak Stanisława Helskiego. Generał Jaruzelski zwracał się do sądu o niekaranie i publicznie wybaczył Helskiemu zamach.
W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1989 roku|wyborach parlamentarnych w 1989]] kandydował bez powodzenia do [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|Senatu]] w [[Okręg wyborczy województwo wałbrzyskie do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu wałbrzyskim]]<ref>{{Monitor Polski|1989|21|150}}</ref>. Ponownie bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora z ramienia własnego komitetu wyborczego w [[Wybory uzupełniające do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej IV kadencji#Wybory uzupełniające 25 czerwca 2000 (okręgi: katowicki, szczeciński, wrocławski)|wyborach uzupełniających w 2000]] w [[Okręg wyborczy województwo wrocławskie do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu wrocławskim]]<ref>{{Monitor Polski|2000|18|396}}</ref>.
== Przypisy ==
| |||