Aleksandra Zagórska: Różnice pomiędzy wersjami

 

W 1928 organizowała Związek Legionistek Polskich, pełniąc do 1939 funkcję prezesa. W trakcie okupacji hitlerowskiej brała udział w konspiracji piłsudczykowskiego [[Konwent Organizacji Niepodległościowych|Konwentu Organizacji Niepodległościowych]]. Po wojnie mieszkała w Zakopanem pod nazwiskiem Aleksandra Bednarz.

Z pierwszego małżeństwa miała jedynego syna, [[Jerzy Bitschan|Jerzego]], który mając czternaście lat jako [[Orlęta Lwowskie|Orlę Lwowskie]] wziął udział w walkach o Lwów i poległ 21 listopada 1918 roku<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Dla Ciebie Polsko Orlęta Lwowskie. Dziecko – bohater |url = http://www.sbc.org.pl/dlibra/plain-content?id=16834|czasopismo = [[Panteon Polski]] |strony = 16 |data = nr 16 z 1 listopada 1925}}</ref><ref>''W obronie Lwowa i Kresów Wschodnich. Polegli od 1-go Listopada 1918 do 30-go Czerwca 1919'', Nakładem Straży Mogił Polskich Bohaterów, Lwów 1926, s. 79–80.</ref><ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Z żałobnej karty |url = http://dlibra.kul.pl/publication/2062|czasopismo = Biuletyn |wydawca = Koło Lwowian w Londynie |wolumin = Nr 2 (9) |strony = 100 |data = listopad 1965}}</ref><ref name="BKL">{{Cytuj pismo |autor = Aleksandra Zagórska |tytuł = Walka i śmierć Orlęcia |url = http://dlibra.kul.pl/publication/2098|czasopismo = Biuletyn |wydawca = Koło Lwowian w Londynie |wolumin = Nr 27 |strony = 11–13 |data = grudzień 1974}}</ref>. Jej drugim mężem był [[Lwów|lwowski]] lekarz [[Roman Zagórski]], z którym mieszkała na lwowskim [[Kulparków|Kulparkowie]]<ref name="BKL" />. Zmarła 14 kwietnia 1965 w wieku 82 lat. Została pochowana na [[Cmentarz Bródnowski|Cmentarzu Bródnowskim]] (aleja 71B, rząd III, grób 11).