Witold Conti: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne merytoryczne
Linia 24:
 
== Życie prywatne ==
Był osobą [[Biseksualizm|biseksualną]]<ref>''Historia. Do Rzeczy'', nr 5/2016, maj 2016, s. 55</ref>. Na początku swojej kariery artystycznej był w związku z [[Karol Szymanowski|Karolem Szymanowskim]]<ref>{{Cytuj stronę |url=http://www.se.pl/archiwum/szalone-miosci-szymanowskiego_35876.html |tytuł=''Szalone miłości Szymanowskiego'' |opublikowany=se.pl |data dostępu=2013-09-30}}</ref><ref name=szym1>[[Krzysztof Tomasik|Tomasik Krzysztof]] ''O Karolu Szymanowskim'', w: ''Homobiografie'', str. 49, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Kraków 2008, {{ISBN|978-83-61006-20-6}}</ref>. Relacja ta trwała zaledwie kilka miesięcy i zakończyła się w czerwcu 1931, kiedy to Szymanowski związał się z [[Aleksander Szymielewicz|Aleksandrem Szymielewiczem]]<ref>{{Cytuj stronę |url=https://histmag.org/Aleksander-Szymielewicz-bohaterski-medyk-Powstania-Warszawskiego-19481 |tytuł=Aleksander Szymielewicz: bohaterski medyk Powstania Warszawskiego|opublikowany=Histmag.org|autor=Marek Teler|data dostępu=20132021-0905-3010}}</ref>. W 1934 Witold Conti zaręczył się z Zofią Haliną Margulesówną, córką Stanisława Margulesa, dyrektora generalnego [[Zakłady Amunicyjne Pocisk|zakładów zbrojeniowych "Pocisk"]], którą poślubił 17 lutego 1938 w [[Parafia Ewangelicko-Reformowana w Warszawie|kościele Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie]]<ref>M. Teler, ''Filmowy amant, córka milionera i... willa na Mokotowie'', „Skarpa Warszawska” 2020, nr 11.</ref><ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1534245,1,homoseksualisci-ii-rp-w-kulturze.read |tytuł=Ryszard Marek Groński: ''Homoseksualiści II RP w kulturze - Pedziki za parawanem'' |opublikowany=Polityka.pl |data dostępu=2013-09-30}}</ref><ref name=szym2>[[Krzysztof Tomasik|Tomasik Krzysztof]] ''O Karolu Szymanowskim'', w: ''Homobiografie'', str. 50, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Kraków 2008, {{ISBN|978-83-61006-20-6}}</ref>. Z małżeństwa tego pochodził syn Janusz, urodzony 12 lipca 1939 w Warszawie<ref>M. Teler, ''Filmowy amant, córka milionera i... willa na Mokotowie'', „Skarpa Warszawska” 2020, nr 11.</ref>.
 
Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], we wrześniu 1939 wyjechał z żoną i synkiem do [[Wilno|Wilna]], skąd przedostał się do Francji. Podczas II wojny światowej występował tam w ośrodkach polonijnych. Zginął w [[Nicea|Nicei]] podczas bombardowania przez [[Wielka Brytania|Brytyjczyków]] zaplecza [[Wehrmacht|armii niemieckiej]], okupującej tę część Francji<ref name=szym2/>. Pogrzeb Witolda Contiego odbył się 29 maja 1944 na cmentarzu Caucade w Nicei<ref name="Podgórski" />. Po wojnie żona Contiego wyszła powtórnie za mąż za amerykańskiego żołnierza Roberta Osthoffa. Wkrótce rodzina przeniosła się do [[Albuquerque]], gdzie dorastał także syn Witolda – Janusz Kozikowski (mąż {{Link-interwiki|pl=Nancy Kozikowski|lang=en|tam=Nancy_Kozikowski|tekst=Nancy Kozikowski}}), znany artysta plastyk<ref>{{Cytuj |tytuł = Albuquerque Journal Obituaries |data dostępu = 2018-10-24 |opublikowany = obits.abqjournal.com |url = http://obits.abqjournal.com/obits/2012/page/90?fbclid=IwAR3Z_YVH3pa9-NnrtgXvtEqM2RfQSjkERWibTw2a3HFKCdYpzEkvnRVUCOc |język = en}}</ref>.