Popowcy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rescuing 2 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 5:
Ruch popowców narodził się w łonie rosyjskich starowierców po 1656, gdy część staroobrzędowców pozbawionych duchownych po ich egzekucjach, samospaleniach lub naturalnej śmierci uznała ważność [[Sakrament święceń|święceń kapłańskich]] udzielanych w [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskim Kościele Prawosławnym]] po reformie [[Nikon (patriarcha Moskwy)|patriarchy Nikona]].
W wyniku tej aprobaty wiernych w XVII wieku [[monaster]]y starowierców nad [[Irgiz]]em zaczęły przyjmować do siebie [[suspensa|suspendowanych]] kapłanów prawosławnych, którzy po ponownym obrzędzie [[bierzmowanie|bierzmowania]] stawali się duchownymi staroobrzędowców tzw. biegłopopowcami. Praktyka ta rozwijała się i była stosowana do XIX wieku tj. do czasu, gdy
Pierwsze takie zdarzenie miało miejsce w 1846, gdy do grupy popowców na [[Bukowina (kraina historyczna)|Bukowinie]] dołączył emerytowany prawosławny biskup Bośni i [[Sarajewo|Sarajewa]], [[Ambroży (Popowicz)|Ambroży]]. Wyświęcił on dla staroobrzędowców bukowińskich i wołoskich dwóch biskupów. W wyniku tych aktów konsekracji powstała tzw. Cerkiew białokrynicka. Biegłopopowcy rosyjscy nie uznali jednak w znacznej części tych [[chirotonia|chirotonii]] i ich mnisi oraz kapłani nie weszli w skład nowo utworzonego Kościoła. Dopiero po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] w 1923 pozyskali dla siebie byłego arcybiskupa [[Saratów|Saratowa]], [[Mikołaj (Pozdniew)|Mikołaja]]. W 1929 wyświęcił on dla nich wspólnie z innym eparchą pierwszego biskupa. W wyniku tego aktu powstała tzw. Cerkiew nowozybkowska.
W 1971 [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Patriarchat Moskiewski]] zdjął klątwę rzuconą na starowierców przez patriarchę Nikona, do dziś jednak nie doszło do głębszego zbliżenia między kanoniczną Cerkwią i staroobrzędowcami popowcami. Nieliczne próby unii podejmowane od XVIII wieku nazywane są [[jednowiercy|jedinowierczestwem]].
Na ziemiach polskich próby stworzenia kościoła popowców po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] podejmował się wielokrotnie [[biskup]] [[Ignacy Jan Wysoczański]] z [[Polski Kościół Starokatolicki|Polskiego Kościoła Starokatolickiego]], który prowadził misję wśród [[Mazury|mazurskich]] [[Staroprawosławna Pomorska Cerkiew RP|staroobrzędowców]]. Założona przez niego wspólnota nie uzyskała jednak nigdy akceptacji i
== Cerkwie staroobrzędowców popowców ==
| |||