769
edycji
Akolita: Różnice pomiędzy wersjami
redakcyjne
(redakcyjne) |
|||
|
=== Historia ===
{{Sekcja stub}}
Do 1972 w Kościele łacińskim było to ostatnie z czterech tzw. ''[[Posługa|święceń niższych]]'' ([[Ostiariusz|ostiariat]], [[Lektor (posługa kościelna)|lektorat]], [[egzorcysta]]t, akolitat) udzielane kandydatowi do kapłaństwa w czasie formacji seminaryjnej.
Po [[Sobór watykański II|Soborze Watykańskim II]], papież [[Paweł VI]] postanowił odnowić i zreformować posługi (dawniej nazywane ''święceniami niższymi'') i wyznaczył akolitom nowe miejsce w Kościele{{r|zob Paweł VI Ministeria Quaedam}}. Dokonał tego w swoim motu proprio ''Ministeria Quaedam'' z 15 sierpnia 1972 roku. Obecnie akolitat nie jest zastrzeżony dla kandydatów do kapłaństwa, jako pewien „stopień” w hierarchii. Co więcej, papież powierzył akolitom część obowiązków, które dawniej należały do [[subdiakon]]ów, a także przywrócił część funkcji, które odebrano akolitom na przestrzeni wieków.
Akolita nie jest już nazywany prawnie ''duchownym''. Stał się szczególnym sługą ołtarza, ale teraz nie jest ustanawiany jedynie do posługiwania w liturgii, ale też do posługiwania chorym i cierpiącym. Karmiąc się Eucharystią ma za zadanie uczyć się szczerej miłości do potrzebujących{{r|por Obrzęd ustanowienia do}}.
=== Akolita ustanowiony ===
| |||