Marcin Dunin: Różnice pomiędzy wersjami

W 1837 rozpoczął się spór arcybiskupa z władzami Królestwa Prus. Dunin jako [[ultramontanizm|ultramontanista]], powołując się na [[brewe]] papieża [[Pius VIII|Piusa VIII]] z 1830 ogłosił, że zawierając małżeństwo mieszane (katolicko-protestanckie), każda para musi złożyć deklarację, że dzieci bez względu na ich płeć zostaną wychowane w wierze katolickiej. Było to sprzeczne z prawem pruskim, które nakazywało aby w przypadku takich związków synowie przyjmowali wyznanie ojca, a córki wyznanie matki. Za to polecenie skazano Dunina na 6 miesięcy kary twierdzy oraz pozbawienie godności arcybiskupiej. Karę internowania rozpoczął 3 kwietnia 1839. Arcybiskup, uznając wyrok władz za bezprawne ingerowanie w sprawy Kościoła, opuścił Berlin i udał się do Poznania, gdzie został aresztowany, a następnie pod strażą odesłany do [[twierdza Kołobrzeg|twierdzy kołobrzeskiej]], skąd po 10 miesiącach więzienia zwolnił go nowy król [[Fryderyk Wilhelm IV Pruski|Fryderyk Wilhelm IV]]. Podczas pobytu w Kołobrzegu arcybiskup Dunin mieszkał przy rynku w nieistniejącej już dziś kamienicy Schröderów. Dom ten w czasie uwięzienia metropolity stał się miejscem manifestacji i spotkań katolików polskich i niemieckich, którzy w każdą niedzielę zbierali się tłumnie przed oknami posesji, aby wysłuchać odprawianej przez Marcina Dunina mszy świętej. Konflikt ten sprawił, że wśród polskiej większości [[Wielkie Księstwo Poznańskie|Wielkiego Księstwa Poznańskiego]] narosły nastroje antyniemieckie. Aby załagodzić tę sytuację, nowy monarcha zdymisjonował znienawidzonego Flottwella.