18 Pułk Artylerii Lekkiej: Różnice pomiędzy wersjami

Po zmobilizowaniu w ramach mobilizacji alarmowej 18 pal i pododdziałów dywizyjnych, do garnizonu w Ostrowi Mazowieckiej do wydzielonej z pułku kadry przybywali rezerwiści w ramach mobilizacji alarmowej, a następnie zmobilizowani w ramach mobilizacji powszechnej następni rezerwiści. Z zasobów tych zmobilizowano dywizjon III/51 pal oraz bateriabaterię marszowamarszową 1/18 pal. Pozostałe w garnizonie nadwyżki osobowe i sprzętu według planu miały zostać przetransportowane do Ośrodka Zapasowego Artylerii Lekkiej nr 1 w Zajezierzu pod Dęblinem. Dowódcą oddziału był kpt. Wacław Kalinka. Transport nadwyżek nastąpił z opóźnieniem w nocy 6/7 września trasą Brok-Sadowne-Węgrów-Siedlce-Garwolin. Po dotarciu do ośrodka, z uwagi na sforsowanie Wisły przez wojska niemieckie, żołnierze nadwyżek 18 pal podjęli marsz na wschód kraju. W rejonie miejscowości Jakubówka większość żołnierzy dostała się do niewoli niemieckiej. Część przedostała do Hoszczy nad Horyniem, pozostali zostali rozproszeni niektórzy dotarli do Warszawy lub do SGO "Polesie".