Malankarski Kościół Ortodoksyjny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}} |
m WP:CHECK: znacznik <br /> w liście |
||
Linia 67:
== Historia ==
Malankarski Kościół Ortodoksyjny wywodzi się z pierwotnego kościoła indyjskiego, założonego według tradycji przez św. [[Tomasz Apostoł|Tomasza Apostoła]] ok. 52 r. n.e. Indyjscy [[chrześcijanie]] wierzą, że Apostoł przybył do Cranganore, w stanie [[Kerala (stan w Indiach)|Kerala]], gdzie prowadził działalność misyjną, aż do poniesienia śmierci męczeńskiej w 72 r. n.e.
Kościół żył w izolacji, aż do pojawienia się misjonarzy, którzy przybyli do Indii wraz z europejskimi kolonizatorami w XVI wieku. W 1599 roku, na [[Synod w Diamper|synodzie w Diamper]], zawarł unię z Kościołem katolickim, która przetrwała jednak tylko do 1653 roku. Doszło wtedy do buntu przeciwko postępowaniu katolików, którzy chcieli narzucić Kościołowi obrządek łaciński. Duchowieństwo odłączyło się od [[Syromalabarski Kościół katolicki|Kościoła Syromalabarskiego]] i poprosiło patriarchę [[Syryjski Kościół Ortodoksyjny|syryjskiego]] o przysłanie do Indii biskupa, do czego doszło dwa lata później. Patriarcha zażądał przyjęcia przez nich przedchalcedońskiej doktryny i rytu antiocheńskiego, przez co Malankarczycy posługują się od tej pory obrządkiem zachodniosyryjskim<ref>[http://mosc.in/the_church/the-malankara-orthodox-syrian-church The Malankara Orthodox Syrian Church - history]</ref>.
W 1772 roku, z powodu nieporozumień z patriarchą syryjskim, doszło do schizmy i utworzenia [[Niezależny Kościół Malabarski|Niezależnego Kościoła Malabarskiego]].
Kolonizatorzy angielscy usiłowali sprotestantyzować Kościół, co doprowadziło do rozłamu i powstania w 1889 roku anglikańskiego [[Kościół Mar Thoma|Kościoła Mar Toma]], z obrządkiem indyjskim.
Na przełomie XIX i XX wieku podejmowano próby uniezależnienia od Kościoła syryjskiego, co doprowadziło do rozłamu w 1912 roku i do ponownego zjednoczenia w 1958 roku. W 1975 roku dokonał się jednak ostateczny podział, przez co Kościół stał się samodzielny, a jego część nadal uznająca zwierzchnictwo patriarchy syryjskiego utworzyła [[Malankarski Syryjski Kościół Ortodoksyjny]], będący integralną częścią [[Syryjski Kościół Ortodoksyjny|Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego]].
Linia 90:
== Bibliografia ==
* [[Andrzej Sarwa]], Zaświaty w wierzeniach Kościołów orientalnych, Sandomierz 2006
* Fr. J. Punchakonam, Malankara Orthodox Syrian Church; [w:] Indian Christianity
| |||