Interdialekt ogólnoczeski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Interdialekt ogólnoczeski''', '''czeszczyzna potoczna nieliteracka'''{{u|nota1}} ({{w języku|cs|obecná čeština}}) – [[dialekt niestandardowy|niestandardowa odmiana]] [[język czeski|języka czeskiego]], funkcjonująca jako narzędzieśrodek [[językcodziennej wernakularny|komunikacji obiegowej]] na terenie [[Czechy (kraina)|Czech właściwych]]. W opozycji do niej stoją gwary miejscowe, a także ogólnonarodowy [[język literacki]] ([[język standardowy|standardowy]]) ({{k|cs|[[spisovná čeština]]}}), występujący zarówno w formie pisanej, książkowej ({{k|cs|psaná čeština}}, {{k|cs|knižní čeština}}), jak też w wariancie potocznym ({{k|cs|hovorová čeština}}){{odn|Balowska|2006|s=25}}{{r|:0}}. Czeska sytuacja językowa, polegająca na współistnieniu w praktyce komunikacyjnejjęzykowej standardu językowego i odrębnego interdialektu jako środka komunikacji codziennej, bywa traktowana jako przykład [[dyglosja|dyglosji]]{{r|Nekvap}}.
 
W ujęciu tradycyjnym, funkcjonującym w pierwszych dziesięcioleciach XX w.{{odn|Mielczarek|2014|s=73}}, „obecną češtinę” definiowano jako [[regiolekt|interdialekt]], jako ponadlokalną odmianę czeszczyzny powstałą na gruncie dialektów środkowoczeskich{{odn|Balowska|2006|s=28}}. Interdialekt ten był ograniczony geograficznie i socjalnie, ale miał szerszy zasięg niż tradycyjne gwary{{odn|Mielczarek|2013|s=137}}{{odn|Krčmová|2017}}. Takie podejście przyjmował [[Bohuslav Havránek]], stawiając {{j|cs|„obecną češtinę”}} na równi z interdialektem hanackim czy też interdialektem laskim{{odn|Balowska|2006|s=28}}.
Linia 11:
== Uwagi ==
{{Uwagi|
* {{Refn|grupa = uwaga|nazwa = nota1|W polskim piśmiennictwie językoznawczym nie wypracowano jednolitego ekwiwalentu czeskiego terminu {{j|cs|„obecná čeština”}}{{odn|Mielczarek|2014|s=73}}, odmiana językowa określana tym mianem nie ma bowiem odpowiednika w stratyfikacji języka polskiego{{odn|Balowska|2006|s=32}}, a proponowane odpowiedniki są bardzo rozbudowane albo też nie oddają adekwatnie odcieni znaczeniowych terminu oryginalnego{{odn|Mielczarek|2014|s=136}}. Oprócz wymienionych terminów w literaturze spotyka się również określenia: '''język popularny'''{{odn|Mielczarek|2014|s=73}}, '''czeski język potoczny'''{{odn|Mielczarek|2014|s=73}}, '''potoczny mówiony język nieliteracki'''{{odn|Balowska|2006|s=32}}, '''język czeski powszechny (w sensie: pospolity)'''{{odn|Balowska|2006|s=32}}. Określenie „czeski język ogólny” może być niefortunne, gdyż na gruncie polskim termin „[[język ogólny]]” przyjął się jako synonim [[język standardowy|języka ogólnonarodowego, standardowego]]{{r|Sieczk}}; {{j|cs|„obecná čeština”}} zaś wyraźnie występuje poza ramy literackichjęzyka przejawów językowychliterackiego, nie odpowiadając również polskiemu pojęciu „[[styl potoczny|języka potocznego]]”{{odn|Mielczarek|2014|s=76}}.}}
}}