Najakotiva: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat., drobne redakcyjne |
Gryszkalis (dyskusja | edycje) m poprawa linków |
||
Linia 11:
|wytwórnia płytowa =
|powiązania =
|skład = Sebastian Witkowski, Marcin Skibiński, Renata Wojnarowska, [[Konstanty Usenko]],
[[Funky Filon|Filip Rakowski]], Mariusz Szupla
|byli członkowie =
Linia 24:
== Historia ==
Grający wcześniej w punkowym zespole The Leszczer’s Sebastian Witkowski i [[Konstanty Usenko|Kostek Usenko]], na co dzień uczniowie tej samej szkoły muzycznej, oraz Marcin Skibiński z nowofalowo-elektronicznego Kruger 60 postanowili urządzić specyficzne jam session z użyciem komputerów Amiga i Atari, samplerów i syntezatorów w połączeniu z wiolonczelą i solidną dawką halucynogenów. Tego typu spotkania pod nazwą Najakotiva były kontynuowane, co owocowało kolejnymi nagraniami – „Sensemilla Session”, „Fiolet”, czy „Jestem”. Do zespołu dołączyli skrzypaczka Renata Wojnarowska i perkusista [[Marek Szwarc (muzyk)|Marek Szwarc]], a następnie kolejni perkusiści – David Price i [[Funky Filon|Filip Rakowski]].
Twórczość Najakotivy wywodząc się z elektroniczno-industrialnych korzeni (inspiracje [[Kraftwerk]]iem i [[Laibach]]em) mocno osadzona była przede wszystkim w rzeczywistości połowy lat 90. i kulturze rave – „acidowe”, kwaśne brzmienia przetwarzanych przez efekty bitów i niepokojące syntezatorowe tła spotykały się z repetytywnymi, lirycznymi motywami granymi przez sekcję smyczkową, przypominającymi minimalistyczną muzykę filmową ([[Philip Glass]], [[Michael Nyman]]) i motoryczną perkusją.
| |||