Reprezentacja Argentyny w piłce nożnej mężczyzn: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
akt.
akt.
Linia 1:
{{Reprezentacja sportowa infobox
|nazwa = Argentyna
|nazwa oryginalna = Argentina
|dyscyplina = piłka nożna
|grafika =
|opis grafiki =
|przydomek = ''Albiceleste'' (Biało-Błękitni),<br />''La Celeste y Blanca''
|związek = [[ZwiązekAsociación Piłkidel NożnejFútbol ArgentynyArgentino]]
|sponsor techniczny = [[Adidas]]
|menedżer generalny =
Linia 17:
|ranking = {{zmiana|stagnacja}} 8. (1641.95 pkt.)
|data rankingu = 27 maja 2021
|ranking Elo = {{zmiana|stagnacjawzrost}} 8. (19651978 pkt.)<ref group=uwaga>Stan aktualny na 197 listopadaczerwca 20202021.</ref>
|lewareka1 = FFFFFF
|koszulka1 = FFFFFF
|prawareka1 = FFFFFF
|spodenki1 = FFFFFF000000
|skarpety1 = FFFFFF
|paski_lr1 = _arg19h_arg21h
|paski_kos1 = _arg19h_arg21h
|paski_pr1 = _arg19h_arg21h
|paski_spo1 = _adidascondivo20wb_arg21h
|paski_ska1 = _arg19h_arg21h
|lewareka2 = 163656
|koszulka2 = 163656
Linia 119:
Przeciwnikiem Argentyny w półfinale była reprezentacja [[Reprezentacja Stanów Zjednoczonych w piłce nożnej mężczyzn|Stanów Zjednoczonych]]. Efektowny triumf 6:1 dawał Argentyńczykom przepustkę do finału gdzie spotkali się z [[Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyzn|Urugwajem]]. Finał mundialu miał być rewanżem za mecz o złoty medal olimpijski podczas igrzysk olimpijskich w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1928|Amsterdamie]] w 1928 roku. Urugwaj okazał się lepszy na igrzyskach, a w finale na [[Estadio Centenario]] w [[Montevideo]] „Urusi” potwierdzili swój prymat. W spotkaniu rozegranym 30 lipca, Argentyna, mimo że po pierwszej połowie prowadziła po trafieniach [[Carlos Peucelle|Carlosa Peucelle]] i [[Guillermo Stábile]] 2:1 to pierwszym mistrzem świata została reprezentacja gospodarzy. Urugwajczycy zwyciężyli 4:2.
 
Argentyna w pierwszych mistrzostwach zdobyła najwięcej goli (18) spośród wszystkich uczestników turnieju, a [[Guillermo Stábile]] został najskuteczniejszym strzelcem turnieju zdobywając 8 bramek<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Gowarzewski|imię=Andrzej|tytuł=Mistrzostwa Świata..|wydawca=GiA|miejsce=Katowice|data=1994|isbn=839002272783-900277-0-4}}</ref>.
 
[[Luis Monti]] i [[Attilio Demaría|Attilio Demaria]] wystąpili na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934|mundialu we Włoszech]] w barwach [[Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn|gospodarzy]], jako ''oriundi'', czyli zawodnicy mający włoskie korzenie, zdobywając złote medale<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Witzig|imię=Richard|tytuł=The Global Art..|strony=40|wydawca=|miejsce=|isbn=}}</ref>.
Linia 138:
 
=== 1978 – mistrzostwo świata ===
W 1974 roku selekcjonerem reprezentacji Argentyny został [[César Luis Menotti]]. Rok wcześniej zdobył mistrzostwo Argentyny jako trener zespołu [[Club Atlético Huracán|Huracán Buenos Aires]], który prezentował ofensywny futbol. W takim samym stylu zgodnie z zamysłami Menottiego miała grać również reprezentacja. Zawodnicy mieli grać kreatywnie, co według selekcjonera było dla nich najbardziej naturalne i odpowiadało ich predyspozycjom<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=|imię=|autor=Roger Levermore, Adrian Budd|tytuł=Sport and international relations..|wydawca=|miejsce=|strony=45|isbn=}}</ref>. W konsekwencji podopieczni selekcjonera musieli być przede wszystkim świetnie wyszkoleni technicznie, a dopiero w dalszej kolejności zwracano uwagę na ich przygotowanie motoryczne<ref>{{cytuj książkę |nazwisko =Tomlinson |imię =Alan |nazwisko2 =Young |imię2 =Christopher |tytuł = National identity and global sports events: culture, politics, and spectacle in the olympics and the football world cup |url = |miejsce = New York |rok = 2006 |strony = 139 |rozdział =''Argentina 1978: Military Nationalism, Football Essentialism, and Moral Ambivalence'' |nazwisko r = Archetti |imię r = Eduardo P. |isbn = 9780791466159978-0-7914-6615-5}}</ref>. Menotti natrafił na dobre warunki do pracy. Żaden selekcjoner przed nim nie mógł sobie pozwolić na równie długie zgrupowania jak te, organizowane przed mundialem w 1978 roku<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Mason|imię=Tony|tytuł=Pasja milionów..|wydawca=|miejsce=|strony=178|isbn=}}</ref>. Takie warunki do pracy zapewniła selekcjonerowi [[Dyktatura wojskowa|junta]] generała [[Jorge Rafael Videla|Jorge Videli]], który ewentualny korzystny wynik narodowej drużyny chciał wykorzystać propagandowo<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko = Smith|imię = Bill L. |tytuł = The Argentinian Junta and the Pres in the Run-up to the 1978 World Cup |czasopismo = Soccer and Society |rok = 2002 |wolumin = 3 |strony = 76}}</ref>.
 
2 czerwca 1978 roku w swoim pierwszym meczu na mistrzostwach Argentyna wygrała 2:1 z [[Reprezentacja Węgier w piłce nożnej mężczyzn|Węgrami]]. Na [[Estadio Monumental|El Monumental]] gospodarze strzelili zwycięską bramkę dopiero w 84 minucie, a jej autorem był [[Daniel Bertoni]]. Drugie starcie Argentyńczyków na mundialu, rozgrywane 6 czerwca również nie należało do najłatwiejszych. W spotkaniu z [[Reprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyzn|Francją]] w 45 minucie wynik otworzył [[Daniel Passarella]], strzelając bramkę z rzutu karnego. W 60 minucie w zamieszaniu w polu karnym najlepiej odnalazł się [[Michel Platini]], wyrównując rezultat meczu. Zwycięstwo Argentyny uratował [[Leopoldo Luque]]. Druga wygrana zapewniła awans gospodarzom do kolejnej rundy. W ostatnim meczu w grupie porażka z [[Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn|Włochami]] dała Argentyńczykom drugie miejsce w grupie, dzięki czemu uniknęli natknięcia się w drugiej rundzie na faworytów imprezy – [[Reprezentacja Holandii w piłce nożnej mężczyzn|Holendrów]]<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Gowarzewski|imię=Andrzej|tytuł=Mistrzostwa świata..|wydawca=|miejsce=|strony=145|isbn=}}</ref>.
Linia 964:
* Galeano Eduardo, Fried Mark: ''Soccer in sun and shadow'', Verso 2003 {{ISBN|1-85984-423-5}}.
* {{Cytuj|autor = Aleksandra Godek; Robert Falewicz |tytuł = Mistrzostwa świata w piłce nożnej 1930-2002 |data = 2002 |isbn = 83-88841-07-6 |miejsce = Poznań |wydawca = Kurpisz |oclc = 831030360}}
* Gowarzewski Andrzej: ''Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi mundiali'', Katowice 1993. {{ISBN|839002276383-900227-6-3}}.
* Gowarzewski Andrzej: ''Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 9): Mistrzostwa Świata'', Katowice 1994. {{ISBN|839002272783-900277-0-4}}.
* Greaves Jimmy, St John Ian: ''Saint & Greavsie’s World Cup special: a match-by-match diary of all the matches and most memorable moments of Italia ’90'', Londyn 1990. {{ISBN|0-09-174629-9}}.
* Jawłowski Albert: ''Święty ład. Rytuał i mit mundialu'', Warszawa 2007. {{ISBN|978-83-60501-74-0}}.
Linia 977:
 
'''Artykuły''':
* Archetti Eduardo P.: ''Argentina 1978: Military Nationalism, Football Essentialism, and Moral Ambivalence'', [w:] Alan Tomlinson, Christopher Young: National identity and global sports events: culture, politics, and spectacle in the olympics and the football world cup. New York: 2006, s. 133–149. {{ISBN|9780791466159978-0-7914-6615-5}}.
* Noguera Alberto: ''Soccer in Argentina: A Lecture'', „Journal of Sport History”, vol.13, no.2, s. 147–152, 1986.
* Smith Bill L.: ''The Argentinian Junta and the Pres in the Run-up to the 1978 World Cup'', „Soccer and Society”, vol.3, s. 76, 2002. {{ISSN|1466-0970}}.