Wikipedysta:Zala/brudnopis4: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 59:
Wnętrze okrętu podzielone było na sześć pomieszczeń: I – przedział [[Dziób jednostki pływającej|dziobowy]], mieszczący [[kubryk]] marynarzy i dziobową [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutnię torpedową]]; II – przedział baterii [[Akumulator elektryczny|akumulatorów]]; III – przedział centralny, podzielony wzdłużną [[Gródź|grodzią]] na dwie części, mieszczące [[Mesa (żegluga)|mesę]] oficerską (po lewej) i [[Okrętowe stanowisko dowodzenia|główne stanowisko dowodzenia]] (po prawej); IV – przedział [[Siłownia okrętowa|maszynowni]], mieszczący [[Kocioł okrętowy|kotły]], maszynę parową, [[zbiornik paliwa]] i [[Ubikacja|toaletę]]; V – przedział [[Silnik elektryczny|silników elektrycznych]] i [[Sprężarka|sprężarek]] i VI – przedział rufowy, mieszczący kubryk [[podoficer]]ski{{odn|Dianow|2020a|s=20-21}}. Do wnętrza kadłuba jednostki prowadziły cztery luki: jeden w przedziale baterii akumulatorów, jeden w dziobowej części przedziału maszynowni, luk komina i luk roboczy{{odn|Dianow|2020a|s=21}}.
[[Wyporność]] w położeniu nawodnym wynosiła 404 [[Tona|tony]], a w zanurzeniu 553 tony{{odn|Dianow|2020a|s=21}}{{refn|grupa=uwaga|{{odn|ref=nie|Gardiner|Gray|1985|s=209}}, {{odn|ref=nie|Labayle Couhat|1974|s=140}} i {{odn|ref=nie|Fontenoy|2007|s=81}} podają wyporność na powierzchni 398 ton i w zanurzeniu 550 ton, {{odn|ref=nie|Brassey|1912|s=256}} podaje wyporność 398 ton, zaś {{odn|ref=nie|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=536}} podaje wyporność 450/551 ton.}}. [[Zapas pływalności]] wynosił 27%{{odn|Dianow|2020a|s=21}}.
Sterowanie odbywało się za pomocą trzech rufowych [[Ster#Ster jednostki pływającej|sterów]] kierunku (głównego, górnego{{refn|grupa=uwaga|Zdemontowanego w 1916 roku{{odn|Dianow|2020a|s=21}}.}} i dolnego) o łącznej powierzchni 6,2169 m² oraz trzech par sterów zanurzenia (dziobowych, śródokręcia i rufowych) o powierzchni odpowiednio 5,199 m², 6,5182 m² i 5,5644 m²{{odn|Dianow|2020a|s=21}}. Stery głębokości poruszane były ręcznie lub z wykorzystaniem napędu elektrycznego{{odn|Dianow|2020a|s=24}}. [[Zanurzenie testowe|Dopuszczalna głębokość zanurzenia]] wynosiła 40 metrów{{odn|Gogin|2021}}.
Załoga okrętu składała się z 24 [[Oficer (wojsko)|oficerów]], [[podoficer]]ów i marynarzy{{odn|Gardiner|Gray|1985|s=209}}{{odn|Fontenoy|2007|s=81}}{{refn|grupa=uwaga|W momencie zatopienia w 1910 roku na pokładzie „Pluviôse” przebywało 27 ludzi{{odn|Callot|2010}}.}}.
=== Urządzenia napędowe ===
Okręt napędzany był na powierzchni przez dwie [[Cylinder (mechanika)|trzycylindrowe]] nawrotne [[Maszyna parowa potrójnego rozprężania|maszyny parowe potrójnego rozprężania]] z wymuszonym smarowaniem, produkcji zakładów w [[Saint-Denis (Sekwana-Saint-Denis)|Saint Denis]]{{odn|Dianow|2020a|s=24}}. Średnica cylindra wysokiego ciśnienia wynosiła 225 mm, cylindra średniego ciśnienia – 340 mm, zaś cylindra niskiego ciśnienia 550 mm; skok [[tłok]]a wynosił 270 mm{{odn|Dianow|2020a|s=24}}. Łączna maksymalna moc maszyn wynosiła 700 [[Koń mechaniczny|KM]] przy 400 [[RPM (jednostka miary)|obr./min]] i ciśnieniu roboczym pary 15,5 [[Kilogram-siła|kG]]/[[Centymetr kwadratowy|cm²]]{{odn|Dianow|2020a|s=24}}. Parę dostarczały dwa [[Walczak|dwuwalczakowe]], jednopaleniskowe [[Kocioł okrętowy|kotły]] du Temple ze zwrotnym przepływem spalin, o maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu 16,5 kG/cm²{{odn|Dianow|2020a|s=26}}. Spaliny trafiały do wspólnego stacjonarnego komina o średnicy 620 mm, umieszczonego w wodoszczelnej osłonie wychodzącej na wysokość jednego metra powyżej kadłuba sztywnego, w którym z kolei zamontowany był wysuwany komin tej samej wysokości{{odn|Dianow|2020a|s=26}}. Każda z maszyn poprzez oddalone od siebie o 1,4 metra [[Okrętowy wał napędowy|linie wałów]] napędzała trójskrzydłową [[Śruba okrętowa|śrubę]] wykonaną z [[Brązy|brązu]]{{odn|Dianow|2020a|s=25}}. Średnica śruby wynosiła 1,5 metra, a średni skok 1,084–1,085 metra; śruby były przeciwbieżne – prawoburtowa obracała się obracała się w prawo, a lewoburtowa w lewo{{odn|Dianow|2020a|s=25-26}}.
W przedziale siłowni prócz maszyn parowych i kotłów znajdowały się także dwie [[Pompa próżniowa|pompy próżniowe]] napędzane bezpośrednio z maszyn o łącznej wydajności 233,3 m³/h, dwie odśrodkowe pompy obiegowe z napędem elektrycznym o mocy 134 [[Wat|kW]] o łącznej wydajności 300 m³/h, cztery pompy zasilające napędzane bezpośrednio z maszyn o łącznej wydajności 18 200 m³/h i dwa [[skraplacz]]e rurowe o łącznej powierzchni chłodzącej 70,32 m²{{odn|Dianow|2020a|s=25}}. [[Zbiornik paliwa|Zbiorniki paliwa]] mieściły się w kadłubie sztywnym pod głównym pokładem: dwa (o pojemności 8250 litrów i 2560 litrów) pod pomieszczeniem siłowni, a trzeci mieszczący 1250 litrów pod głównym stanowiskiem dowodzenia{{odn|Dianow|2020a|s=25}}.
Napęd podwodny zapewniały dwa jednotwornikowe [[Silnik elektryczny|silniki elektryczne]] firmy [[Compagnie Générale Électrique]] z [[Nancy]]{{odn|Dianow|2020a|s=27}}. [[Prędkość obrotowa]] wynosiła od 192 do 560 obr./min, a regulowana była poprzez zmianę [[Napięcie elektryczne|napięcia]] (nominalnie 230 [[Wolt|V]]){{odn|Dianow|2020a|s=27}}. Silniki miały po sześć [[Biegun elektryczny|biegunów]] głównych wzbudzanych [[Połączenie równoległe|równolegle]] i sześć biegunów kompensujących z uzwojeniem połączonym [[Połączenie szeregowe|szeregowo]]{{odn|Dianow|2020a|s=27}}. Każdy z silników połączony był z baterią akumulatorów; mógł je łądować jako [[generator elektryczny]] napędzany przez maszynę parową{{odn|Dianow|2020a|s=27}}. Łączna moc silników elektrycznych wynosiła 450 [[Koń mechaniczny|KM]]{{odn|Gardiner|Gray|1985|s=209}}{{odn|Fontenoy|2007|s=81}}{{refn|grupa=uwaga|Identycznie podają {{odn|ref=nie|Labayle Couhat|1974|s=140}} i {{odn|ref=nie|Gogin|2021}}. Natomiast {{odn|ref=nie|Dianow|2020a|s=27}} podaje, że moc jednego silnika wynosiła 460 KM.}}. Energia elektryczna magazynowana była w dwóch bateriach [[Akumulator elektryczny|akumulatorów]] firmy T.E.M. po 124 [[Ogniwo galwaniczne|ogniwa]]{{odn|Dianow|2020a|s=26}}.
Napęd podwodny zapewniały dwa [[Silnik elektryczny|silniki elektryczne]] o łącznej mocy 450 KM{{odn|Gardiner|Gray|1985|s=209}}{{odn|Labayle Couhat|1974|s=140}}. [[Śruba okrętowa|Dwuśrubowy]] układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 12 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]] na powierzchni i 8 węzłów w zanurzeniu{{odn|Gardiner|Gray|1985|s=209}}{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1994|s=536}}. Zasięg wynosił 1500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 9 węzłów (lub 900 Mm przy prędkości 12 węzłów) w położeniu nawodnym oraz 50 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą{{odn|Gardiner|Gray|1985|s=209}}{{odn|Labayle Couhat|1974|s=140}}. [[Zanurzenie testowe|Dopuszczalna głębokość zanurzenia]] wynosiła 40 metrów{{odn|Gogin|2021}}.▼
▲
=== Uzbrojenie ===
| |||