Tadeusz Zawistowski (duchowny): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zmiany redakcyjne (pisownia małą literą) przy użyciu AWB |
m poprawa przek., WP:SK, drobne redakcyjne |
||
Linia 48:
|biskupi konsekrowani =
|biskupi współkonsekrowani =
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Roman Andrzejewski (
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Edward Samsel]]|30 maja 1982}}
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Tadeusz Bronakowski]]|4 marca 2006}}
Linia 57:
Urodził się 16 stycznia 1930 w [[Sztabin]]ie. Nauki na poziomie szkoły średniej pobierał w miejscowości urodzenia, gdzie po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miejscowy proboszcz zorganizował klasy gimnazjalne, w Gimnazjum Księży Salezjanów w Różanymstoku, w Augustowie, a także w Gimnazjum i Liceum Humanistycznym im. Mikołaja Kopernika w Grajewie, gdzie w 1950 złożył egzamin dojrzałości. W latach 1950–1955 odbył studia filozoficzno-teologiczne w [[Wyższe Seminarium Duchowne w Łomży|Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży]]. [[Sakrament święceń|Święceń]] [[prezbiter]]atu udzielił mu 3 lipca 1955 w Łomży tamtejszy biskup diecezjalny [[Czesław Falkowski]]. W latach 1956–1961 studiował [[filologia klasyczna|filologię klasyczną]] na Wydziale Humanistycznym [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego]]. Studia ukończył z [[magister]]ium{{r|Prokop}}.
W latach 1955–1956 pracował jako [[wikariusz]] w [[parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kobylinie-Borzymach|parafii św. Stanisława Biskupa w Kobylinie]]. Od 1961 do 1962 był duszpasterzem w [[parafia św. Jakuba Apostoła w Sztabinie|parafii św. Jakuba w Sztabinie]]. W 1967 został ustanowiony diecezjalnym duszpasterzem inteligencji technicznej i twórców kultury, a w 1971 objął funkcję sędziego prosynodalnego. Zajmował stanowisko sekretarza [[rada kapłańska|rady kapłańskiej]]. W 1971 został obdarzony godnością [[kanonik|kanonika honorowego]] kapituły katedralnej w Łomży{{r|Prokop}}.
Od 1962 do 1990 był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży. Prowadził zajęcia z języka łacińskiego, a później także z języka greckiego. W łomżyńskim seminarium w latach 1969–1970 pełnił funkcję [[prefekt (Kościół katolicki)|prefekta]], a w latach 1970–1973 sprawował urząd [[rektor (seminarium)|rektora]]{{r|Prokop}}.
Linia 63:
12 maja 1973 został mianowany [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] [[diecezja łomżyńska|diecezji łomżyńskiej]] ze [[biskup tytularny|stolicą tytularną]] [[Hospita]]{{r|Prokop|Polak}}. [[prekonizacja|Prekonizowany]] został 14 maja 1973. [[sakra|Święcenia biskupie]] otrzymał 29 czerwca 1973 w [[bazylika św. Piotra na Watykanie|bazylice św. Piotra]] w Rzymie. Udzielił mu ich papież [[Paweł VI]] w asyście arcybiskupów [[Agostino Casaroli|Agostina Casarolego]] i [[Bernardin Gantin|Bernardina Gantina]]{{r|Prokop}}. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „''Laus Deo – pax hominibus''” (''Chwała Bogu – pokój ludziom''){{r|Polak}}. 20 czerwca 1973 został ustanowiony [[wikariusz|wikariuszem generalnym]] diecezji. W kurii diecezjalnej był przewodniczącym Wydziału Duszpasterskiego, przewodniczącym Wydziału Personalno-Administracyjnego, dyrektorem Wydziału ds. Zakonnych i moderatorem kurii. Wszedł w skład [[rada kapłańska|rady kapłańskiej]] i [[kolegium konsultorów]]. W latach 1982–1983 pełnił funkcję [[administrator diecezji|administratora diecezji]]{{r|Nitecki}}. W 1973 został prałatem-archidiakonem łomżyńskiej kapituły katedralnej{{r|Prokop}}. 11 lutego 2006 papież [[Benedykt XVI]] przyjął jego rezygnację z pełnienia obowiązków biskupa pomocniczego diecezji łomżyńskiej{{r|Rinuncia dell’Ausiliare di Łomża (Polonia) e nomina del nuovo Vescovo Ausiliare|Nowy biskup pomocniczy w Łomży}}.
W ramach [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]] był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa, Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu i Komisji ds. Duszpasterstwa Rolników{{r|Prokop}}. Był współkonsekratorem podczas [[sakra|
Zmarł 1 czerwca 2015 w Łomży{{r|Zmarł biskup Tadeusz Zawistowski}}. 5 czerwca 2015 został pochowany na cmentarzu parafialnym w Sztabinie{{r|Zmarł biskup Tadeusz Zawistowski KEP|Zawsze myślał, działał i planował z Bogiem. Uroczystości pogrzebowe w Sztabinie}}.
== Odznaczenia i
Postanowieniem prezydenta RP [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]] z 9 października 2007 został odznaczony Krzyżem Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]{{r|Monitor Polski}}. W 1988 otrzymał [[Krzyż Armii Krajowej]]{{r|Prokop}}.
Linia 75:
{{Przypisy|
* <ref name="catholic-hierarchy">{{cytuj stronę|url=http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bzaw.html|tytuł=Tadeusz Zawistowski|opublikowany=catholic-hierarchy.org|data dostępu=2013-10-06|język=en}}</ref>
* <ref name="Monitor Polski">{{Monitor Polski|
* <ref name="Nitecki">{{cytuj książkę|autor=[[Piotr Nitecki|P. Nitecki]]|tytuł=Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny|wydawca=Instytut Wydawniczy „Pax”|miejsce=Warszawa|data=2000|strony=508|isbn=83-211-1311-7}}</ref>
* <ref name="Nowy biskup pomocniczy w Łomży">{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20111215063642/http://www.episkopat.pl/?a=dokumentyKEP&doc=2006210_1|tytuł=Nowy biskup pomocniczy w Łomży|opublikowany=episkopat.pl (arch.)|data=2006-02-11|data dostępu=2020-07-12}}</ref>
| |||