Józef Życiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: kat. |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 67:
Od 1974 kontynuował studia na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie{{r|Prokop}}, uzyskując w 1976 [[doktor (stopień naukowy)|doktorat]] z [[teologia|teologii]] na podstawie [[dysertacja|dysertacji]] ''Zagadnienia filozoficznych implikacji fizykalnych ujęć stanu szczególnego modeli kosmologicznych''. Na [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie]] otrzymał w 1977 [[magister]]ium z [[filozofia chrześcijańska|filozofii chrześcijańskiej]]{{r|życiorys}}, a w 1978 po przedłożeniu pracy ''Filozoficzne aspekty kosmologicznej osobliwości początkowej'' doktorat z [[filozofia|filozofii]]{{r|Polak|życiorys}}. Odbył studia na [[Katolicki Uniwersytet Ameryki|Katolickim Uniwersytecie Ameryki]] w Waszyngtonie oraz na [[Université catholique de Louvain|Katolickim Uniwersytecie w Louvain]]{{r|Polak}}.
W 1980 na podstawie rozprawy ''Prostota i dyskonfirmowalność jako kryteria heurystyczne w kosmologii relatywistycznej'' uzyskał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie [[habilitacja|habilitację]] w zakresie [[filozofia nauki|filozofii nauki]]{{r|Prokop|życiorys}}. W 1981 otrzymał tytuł [[profesor uczelni|profesora nadzwyczajnego]], a w 1988 [[profesor (stanowisko)|profesora zwyczajnego]] filozofii{{r|Odszedł człowiek wielkiego formatu|Abp Życiński laureatem nagrody im. Idziego Radziszewskiego}}.▼
=== Prezbiter ===
Linia 74 ⟶ 76:
=== Działalność naukowo-dydaktyczna ===
▲W 1980 na podstawie rozprawy ''Prostota i dyskonfirmowalność jako kryteria heurystyczne w kosmologii relatywistycznej'' uzyskał na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie [[habilitacja|habilitację]] w zakresie [[filozofia nauki|filozofii nauki]]{{r|Prokop|życiorys}}. W 1981 otrzymał tytuł [[profesor uczelni|profesora nadzwyczajnego]], a w 1988 [[profesor (stanowisko)|profesora zwyczajnego]] filozofii{{r|Odszedł człowiek wielkiego formatu|Abp Życiński laureatem nagrody im. Idziego Radziszewskiego}}.
W latach 1974–1978 pełnił funkcję [[prefekt (Kościół katolicki)|prefekta]], a w latach 1979–1983 prefekta studiów w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie{{r|Polak}}. W seminarium prowadził wykłady m.in. z [[filozofia przyrody|filozofii przyrody]] i filozofii nauki{{r|Rozprza: modlitwy w rodzinnej parafii abp. Życińskiego}}. Wykładał również [[historia filozofii (nauka)|historię filozofii]] w Instytucie Teologicznym w Częstochowie{{r|Prokop}}.
| |||