Tachygerris paramillensis: Różnice pomiędzy wersjami

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2017 roku przez [[Silvia Patricia Mondragón-F.|Silvię P. Mondragón-F.]], [[Fredy Molano|Fredy’ego Molano]] i [[Irina Morales|Irinę Morales]]. Jako [[miejsce typowe]] wskazano obszar chroniony [[Parque Nacional Natural Paramillo]] w [[Kolumbia|kolumbijskim]] departamencie [[Córdoba (departament)|Córdoba]], od którego to nazwy wywodzi się [[binominalne nazewnictwo gatunków|epitet gatunkowy]]{{r|mmm}}.

Samiec osiąga 6,8 mm, zaś samica 8,7 mm długości ciała. [[Głowa owadów|Głowa]] jest jasnobrązowa z parą ciemnobrązowych kropek między oczami złożonymi, prawie trójkątnych u samca i niemal prostokątnych u samicy. [[Czułki]] są koloru brązowego. Złociste owłosienie porasta tylny brzeg [[przedplecze|przedplecza]]. Tułów ma na [[pleura stawonogów|mezopleurach]] po trzy podłużne paski ciemnobrązowej barwy. [[Półpokrywy]] są ciemnobrązowe ze złocistym owłosieniem w nasadowych ⅔ oraz w polu kostalnym. U samicy panewki bioder środkowej i tylnej pary odnóży mają duże łatki srebrzystego owłosienia. U samca takie owłosienie występuje tylko na panewkach bioder środkowych. [[Odnóża]] są brązowe. Przednie [[udo|uda]] u samca są silnie zakrzywione tylko w ⅓ długości i na całej długości niemal jednakowo grube; w miejscu zakrzywienia występują liczne złociste szczecinki. [[Odwłok]] ma [[tergum|tergity]] pierwszy i drugi czarne z jasnożółtymi wierzchołkami. Listewki brzeżne odwłoka są ciemnobrązowe, tylko na dwóch ostatnich segmentach żółte. Siódmy [[Sternum|sternit]] u samicy ma wierzchołek z dobrze wyróżnionym płatem środkowym. Kolce listewki brzeżnej samicy nie osiągają szczytu tego sternitu. [[Genitalia]] samca cechują się prawie owalnym i z tyłu mocno rozszerzonym [[pygofor]]em z długimi szczecinkami w częściach tylno-bocznych i zaokrąglonym wyrostkiem na krawędzi grzbietowej. Kształt [[proktiger]]a jest szeroki, prawie sześciokątny z długim wyrostkiem brzusznym{{r|mmm}}.