Naleśnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
:p Znaczniki: Wycofane usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 85.117.29.119) i przywrócono wersję 63641085 autorstwa PBbot Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
||
Linia 1:
[[Plik:Naleśnik na patelni.JPG|thumb|Ciasto naleśnikowe na patelni]]
[[File:Biscuit roulé.JPG|thumb|Zwinięty naleśnik z dżemem]]
[[Plik:Pancake with tomato goats cheese and onion.jpg|thumb|Naleśnik z pomidorem, kozim serem i cebulą]]
[[Plik:Pancake with tomato goats cheese and onion2.jpg|thumb|Naleśnik po złożeniu]]
'''Naleśnik''' – proste danie mączne smażone na [[patelnia|patelni]].
Nie wiadomo dokładnie, gdzie po raz pierwszy zaczęto przyrządzać naleśniki; prawdopodobnie miało to miejsce już w starożytności. Podaje się je i w [[Chiny|Chinach]], i w [[Europa|Europie]]. Włosi twierdzą, że wynaleziono je we [[Florencja|Florencji]], skąd w [[XVI wiek|XVI]] wieku [[Katarzyna Medycejska]] przywiozła je do [[Francja|Francji]], gdy wyszła za mąż za francuskiego króla.
Pochodzenie leksemu „naleśnik" zwykle objaśniane jest za pomocą dwóch hipotez: 1) źródłem słowa jest wyrażenie przyimkowe – *na lěsě (tzn. ‘na kracie’; lasa – plecionka z prętów, drewniana krata; rodzaj rusztu do suszenia owoców’) – i stąd forma prasłowiańska miałaby postać *nalěsьnikъ; 2) źródłem słowa jest wyrażenie przyimkowe - *na listě (tzn. ‘na liściu’, czyli byłoby to ciasto pieczone na dużym liściu kapusty; por. czeskie nálesnik – tzn. ‘chleb pieczony na liściu’; ros. dial. nalistnik – ‘placek upieczony na liściach kapusty, ciemierzycy lub na blasze’) – i stąd forma prasłowiańska *nalistьnikъ. Niewykluczone, że pierwotnie były obecne oba te wyrazy i nazywały one dwa różne rodzaje wypieku: jeden pieczony na ruszcie, drugi na liściu<ref>por. W. Boryś Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków 2005</ref>.
Podane naleśniki można posypać cukrem, cukrem pudrem lub polać [[sos]]em, choć najczęściej podaje się je z nadzieniem, np. z [[powidła]]mi, pokrojonymi [[owoc]]ami, [[dżem]]em, [[twaróg|twarogiem]], [[Nutella|nutellą]] lub czasami z [[Parówka|parówką]] i żółtym [[ser]]em. Naleśniki można również podawać z farszem mięsnym, warzywnym lub grzybowym oraz z wieloma innymi dodatkami, wtedy jednak po zwinięciu i obsmażeniu nazywa się je [[krokiet (potrawa)|krokiet]]ami.
Objaśnienia etymologicznego tego określenia dokonał [[Eugeniusz Słuszkiewicz]] na łamach czasopisma „[[Język Polski]]”<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Jan Safarewicz]] | tytuł = Eugeniusz Słuszkiewicz 6 XI 1901 – 28 VIII 1981 | czasopismo = [[Język Polski]] | wolumin = Nr 4/5 | strony = 242 | data = 1982 | url = http://mbc.malopolska.pl/publication/24510}}</ref>.
== Przypisy ==
| |||