Wikipedysta:Morus kot/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Profesjonalny debiut aktorski Parkera miał miejsce w 1950 roku w filmie ''Harvey'' w którym użyczył głosu szoferowi ''Leslie'' (jego nazwisko nie zostało nawet wymienione w obsadzie). Rok później (1951) debiutował w sztuce teatralnej pt. ''Mister Roberts'' opartej na powieści [[Thomas Heggen|Thomasa Heggena]], która okazała się być wielkim brodwayoswskim sukcesem i w której partnerował takim gwiazdom jak Henry Fonda, David Wayne, Robert Keith, Jocelyn Brando. Przez kolejnych kilka lat występował w filmach znanych reżyserów, niejednokrotnie partnerując gwiazdom kina amerykańskiego. Były to jednak zawsze niezauważalne role drugoplanowe. Sytuacja zmieniła się w 1954 roku, kiedy to aktor związał się z wytwórnia Dysneja, przyjmując tytułową rolę w cyklu filmów TV ''Davy Crockett'' opowiadającego o przygodach [[autentycznej postaci]] z historii Stanów Zjednoczonych przełomu XVIII i XIX w., trapera i osadnika. Rolę tę powierzył mu sam Walt, zachwycony doskonałymi warunkami fizycznymi Parkera i rolą w ''One!''<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref>. Emitowany w latach 1954-55 zaledwie 5-cio odcinkowy miniserial okazał się być wielkim sukcesem, a samemu Parkerowi zapewnił olbrzymią popularność – "Crockett frenzy" ("Crockettomania")<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref> oraz pierwszoplanowe role w kilku produkcjach Dysneja w następnych latach<ref>http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/8575904.stm</ref><ref>[https://d23.com/search/Fess+Parker?sfilter%5B0%5D=all&sorder=relevance&sperpage=12 Strona oficjalnego fanklubu Disney'a]</ref>. W 1958 roku odrzucił propozycje wytwórni zagrania w kolejnym filmie (''Tonk''a), co zakończyło się zerwaniem współpracy. Przez następnych kilka lat aktor występował gościnnie w różnego rodzaju telewizyjnych show (w których np. śpiewał i grał na gitarze). Kontrakt z wytwórnią Paraminut w latach 1958-62 przyniósł Parkerowi drugoplanowe role w podrzędnych filmach. I chociaż przyszło mu w nich partnerować tak znanym gwiazdom jak Steve McQueen lub James Coburn, pozostawał w swego rodzaju zawodowej próżni. Produkcją wartą wzmianki z tego okresu był dopiero serialu TV pt. ''Mr Smith jedzie do Waszyngtonu'' - telewizyjna wersja głośnego filmu z 1939 roku pod tym samym tytułem. Podobnie jak ponad 20 lat wcześniej James Steward, Parker wcielił się w postać prawnika-idealisty. W 1964 roku Parker zagrał tytułową rolę w serialu pt. ''Daniel Boone'' i przez kolejnych sześć lat (1964-70) wcielał się w autentyczną postać historii Stanów Zjednoczonych przełomu XVIII i XIX w. Parker po raz kolejny wcielił się w autentyczną postać historii początków Stanów Zjednoczonych i podobnie jak w wypadku ''Davy Crockett'' odniósł spektakularny sukces. Kreacja ta była jego największym aktorskim dokonaniem. Emitowany przez stację NBC serial okazał się być jednym z najlepszych i najbardziej oglądanych seriali telewizyjnych swoich czasów, a samemu Parkerowi zapewnił popularność i uznanie, chociaż nie "porwał" już tak widzów jak ''Davy Crockett'' dziesięć lat wcześniej<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref>. Parker był również współproducentem i reżyserem kilku z jego odcinków <ref>http://edition.cnn.com/2010/SHOWBIZ/03/18/fess.parker.obit/index.html</ref>.