'''Gromadzka służba rolna''' – zespół specjalistów [[Rolnictwo|rolnych]] zatrudnionych w [[Gromada (podział administracyjny)|gromadzie]], z zadaniem udzielania poradfachowych fachowegoporad [[Rolnik indywidualny|rolnikom indywidualnym]]. W skład gromadzkiej służby wchodzili: agronom gromadzki, zootechnik gromadzki oraz asystent agronoma i asystent zootechnika. W celu bardziej skutecznego wykonania zadań służba współpracowała z [[Kółko rolnicze|kółkami rolniczymi]], spółdzielniami rolniczymi i instytucjami obsługi rolnictwa. W ramach podziału administracyjnego kraju w 1970 r. liczba gromad wynosiła 4671 jednostek szczebla podstawowego. Służba agronomiczna funkcjonowała w gromadach w latach 1968–1972.
== Powstanie gromadzkiej służby rolnej ==
Gromadzka służba rolna powołana została do życia uchwałą Rady Ministrów z 19671968 r.<ref>Uchwała nr 15 Rady Ministrów z dnia 16 stycznastycznia 19671968 r. w sprawie organizacji gromadzkiej służby rolnej.</ref> Z kolei wytyczne w sprawie zadań i metod pracy gromadzkiej służby rolnej i referenta rolnego określił minister rolnictwa w 1968 r.<ref>Zarządzenie nr 14 Ministra Rolnictwa z dnia 6 lutego 1968 r. wytyczne w sprawie zadań i metod pracy gromadzkiej służby rolnej i referenta rolnego.</ref> Służbę w gromadach budowano w oparciu o przejęte etaty agronomów zatrudnionych w powiatowych związkach kółek rolniczych (5268 osób), [[zootechnik]]ów zatrudnionych w [[powiatowa rada narodowa|powiatowych radach narodowych]] (1438 osób), służby instruktorskiej związków i zrzeszeń branżowych (450 osób), instruktorów poradnictwa żywieniowego [[spółdzielnia mleczarska|spółdzielni mleczarskich]] (800 osób), służby instruktorskie przemysłu rolno-spożywczego (900 osób) oraz służby przemysłu lekkiego (100 osób). Zgodnie z zarządzeniem przekazanie służby wiązało się z przekazaniem etatów, limitów funduszu płac i środków budżetowych przewidzianych w planach finansowym jednostki.
