Gloria Gaynor: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m 43, nie 49
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 6:
|imię i nazwisko = Gloria Fowles
|pseudonim =
|data urodzenia = [[7 września]] [[19431949]]
|miejsce urodzenia = [[Newark (New Jersey)|Newark]], [[New Jersey]], [[Stany Zjednoczone]]
|data śmierci =
Linia 26:
|www = http://www.gloriagaynor.com/
}}
'''Gloria Gaynor''', właśc. '''Gloria Fowles'''<ref name="All">{{cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/artist/gloria-gaynor-p4345/biography|tytuł=Biografia Glorii Gaynor na stronie allmusic.com|opublikowany=allmusic.com|data dostępu=2011-05-23|autor=Greg Prato|język=en}}</ref> (ur. [[7 września]] [[19431949]] w [[Newark (New Jersey)|Newark]], [[New Jersey]]<ref name="All"/>) – [[afroamerykanie|afroamerykańska]] [[śpiew|wokalistka]] ery [[disco]] [[lata 70. XX wieku|lat 70.]]
 
Śpiewać zaczynała na początku [[lata 70. XX wieku|lat 70.]] w zespole [[The Soul Satisfiers]]. W 1965 roku nagrała swój pierwszy solowy singel „She'll Be Sorry/Let Me Go Baby". W [[1975]] wydała przełomowy [[album (wydawnictwo muzyczne)|longplay]] ''Never Can Say Goodbye'', który był pierwszym w historii albumem 'do użytku' [[Elektroniczna muzyka taneczna|klubowego]] – [[piosenka|piosenki]] przechodziły płynnie jedna w drugą. Po wielkim sukcesie tego albumu jeszcze w tym samym roku Gloria nagrała kolejny album ''Experience''. Jej kariera rozwijała się burzliwie utwierdzając jej pozycję jako królowej disco. Rozpoczyna liczne koncerty w USA, Europie, Azji, Kanadzie, Izraelu i wielu innych częściach świata. Zaczyna prowadzić nocne życie [[Nowy Jork|Nowego Jorku]]. W [[1979]] Gloria osiągnęła szczyt popularności dzięki [[Singel (muzyka)|singlowi]] – „[[I Will Survive]]", za który otrzymała nagrodę [[Nagroda Grammy|Grammy]].