Zdzisław Żarski: Różnice pomiędzy wersjami

28 listopada 1944 wstąpił do WP w [[Lublin]]ie i został strzelcem 9 Zapasowego Pułku Piechoty. XII 1944 - VII 1946 podchorąży w Wojskowej Szkole Lotniczej w [[Zamość|Zamościu]] przeniesionej do [[Dęblin]]a, po ukończeniu nauki został podporucznikiem pilotem. Instruktor eskadry szkolnej w [[Radom]]iu, od lutego 1948 dowódca klucza lotniczego (od lipca 1948 w stopniu porucznika, a od lipca 1950 - kapitana), od 1 V 1951 dowódca szkolnej eskadry. Od X 1952 major, od marca 1953 zastępca komendanta Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie ds. pilotażu, od jesieni 1953 w stopniu podpułkownika, a od 15 V 1954 do jesieni 1957 komendant [[Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych|OSL]] w Dęblinie. Od 28 II 1958 zastępca komendanta Oficerskiej Szkoły Lotniczej ds. szkolenia lotniczego w Radomiu, a od 29 V 1959 komendant tej szkoły (od X 1961 w stopniu pułkownika). W 1961 skończył liceum ogólnokształcące dla pracujących w Radomiu i zdał maturę, po czym do 1963 studiował w [[Wojskowa Akademia Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej|Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa]] w [[Moskwa|Moskwie]]. Po studiach zastępca dowódcy 3 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju ds. liniowych we [[Wrocław]]iu, a od stycznia 1964 dowódca 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie. Jesienią 1966 mianowany generałem brygady; nominację wręczył mu w [[Belweder w Warszawie|Belwederze]] przewodniczący [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa PRL]] [[Edward Ochab]]. Od lata 1968 szef sztabu i zastępca dowódcy [[Wojska Obrony Powietrznej Kraju|Wojsk Obrony Powietrznej Kraju]] (WOPK). Od końca 1971 komendant Oddziału WOPK i Lotniczego [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademii Sztabu Generalnego]] WP. Jesienią 1978 został doktorem, a w kwietniu 1982 profesorem nadzwyczajnym nauk wojskowych. W 1980 wszedł w skład Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej. Od jesieni 1984 szef Zespołu Naukowego [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego WP]], a od 1985 szef Zarządu Naukowo-Wydawniczego Sztabu Generalnego. 1990-1992 szef Misji Polskiej - minister pełnomocny w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w [[Korea|Korei]]. Jesienią 1992 pożegnany przez ministra obrony narodowej [[Janusz Onyszkiewicz|Janusza Onyszkiewicza]] i przeniesiony w stan spoczynku. SpoczywaZostał pochowany na [[Cmentarz Bródnowski|Cmentarzucmentarzu Bródnowskim]] (kw. 31I-3-28/29).

[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzucmentarzu Bródnowskim w Warszawie]]