Danusia Jurandówna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Danusia Jurandówna''' (właśc. Anna Danuta Jurandówna) – jedna z głównych bohaterek powieści ''[[Krzyżacy (powieść)|Krzyżacy]]'' [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]]<ref>Sienkiewicz H., „Krzyżacy”, Wydawnictwo SBM, Warszawa 2019</ref>, córka [[komes]]a [[Jurand ze Spychowa|Juranda ze Spychowa]]. Była opisywana jako niezwykle piękna dziewczyna. Po stracie matki wychowywana przez księżnę mazowiecką [[Danuta Anna|Annę Danutę]], której była ulubienicą. Na jej dworze śpiewała i grała na lutni. Gdy miała dwanaście lat, stała się obiektem miłości [[Zbyszko z Bogdańca|Zbyszka z Bogdańca]], który złożył jej rycerskie ślubowanie, że ofiaruje jej trzy pawie czuby z hełmów niemieckich. Gdy Zbyszko wpadł w tarapaty po ataku na posła krzyżackiego, Danusia uratowała go przed karą śmierci, narzucając mu na głowę białą chustę ([[nałęczka|nałęczkę]]) i wołając – „Mój ci jest!”. Wkrótce po ślubie ze swym rycerzem, została porwana przez [[zakon krzyżacki|Krzyżaków]], którzy w ten sposób chcieli dostać w swoje ręce Juranda. Odbita z rąk krzyżackich przez Zbyszka, zmarła na jego rękach niedaleko Spychowa. Została pochowana w grobie rodowym w gródku spychowskim.