Joseph Sauveur: Różnice pomiędzy wersjami

Najważniejsze są jego osiągnięcia w [[Akustyka|akustyce]] (wprowadził termin ''acoustique'', wywiedziony z greckiego ἀκουστός, słyszalny). W swych pomiarach używał m.in. efektu [[Dudnienie|dudnienia]], [[Okres (fizyka)|okresowych]] zmian [[Amplituda|amplitudy]] [[drgania]] powstałego zez nałożenia się dwóch drgań o zbliżonych [[Częstotliwość|częstotliwościach]]. Skonstruował ''échomètre'' i inne pomysłowe urządzenia. Wprowadził bardzo małe jednostki [[Interwał|interwałów akustycznych]]: ''méride'' ([[Oktawa (interwał)|oktawa]] podzielona na 43 równe części), ''eptaméride'' (1/7 ''méride'', czyli 1/301 oktawy) i inne.

Saveur potwierdził przypuszczenie Mersenne’a, że poszczególne części [[Struna|struny]] wykonują niezależne drgania w wyższych częstościach<ref>Andrzej Kajetan Wróblewski, ''Historia fizyki: od czasów najdawniejszych do współczesności'', PWN, Warszawa 2007, s. 211–212.</ref>. Kładł maleńkie kawałki papieru w różnych miejscach drgającej struny i obserwował ich wertykalne ruchy. Stwierdził, że pewne części struny drgają niezależnie od siebie, jak gdyby struna była podzielona na oddzielne odcinki. Ich częstościczęstotliwości są [[Wielokrotność|wielokrotnościami]] [[Ton podstawowy|częstotliwości podstawowej]] i każda wydaje swój osobny dźwięk. Nazwano je później [[Harmoniczna|''alikwotami'']].