Konrad Ostrowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: drobne redakcyjne
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 26:
Teatr Popularny w Łodzi gościł warszawski teatr Nowości z królową operetek [[Lucyna Messal|Lucyną Messal]] i Józefem Redo w lipcu 1932. W tym programie Basia Relska występowała w duecie z Ostrowskim{{r|republika1932}}.
 
W sezonie 1936 występował w Teatrze Bagatela w Krakowie. Tańczył m.in. wiedeński walc z Basią Relską. Był też choreografem tej rewii{{r|bagatela1936a}}. W 1937 występował wraz z zespołem artystów warszawskich w Teatrze Bagatela w rewii ''Atak na Kraków''{{r|nowy_dziennik1937a}}. 21 października 1942 ''Nowy Głos Lubelski'' informował, że ''doskonały baletmistrz Konrad Ostrowski oraz primbalerina Irena Topolnicka wykonali na tle zespołu baletowego szereg tańców z doskonałą techniką znamionująca długoletnią rutynę. Występy ich cieszyły się wielkim aplauzem, przy czym taniec - parodia, musiał być powtórzony przy salwach śmiechu''{{r|glos_lubelski1942a}}. Podczas II wojny światowej współpra­cował w latach 1940–1944 jako tancerz i baletmistrz z jawnymi teatrami Kometa, Niebieski Motyl, Nowości, Maska i Me­lodia w Warszawie.
 
Po zakończeniu II wojny światowej Konrad Ostrowski znalazł się we [[Włochy|Włoszech]], gdzie w 1946 został tancerzem i choreografem kierowanej przez [[Feliks Konarski|Feliksa Konarskiego]] Czołówki Teatralnej Polish Parade{{r|parada}}. Następnie wraz z żołnierzami [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusu Polskiego Polskich Sił Zbrojnych]] znalazł się w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie trafił do [[Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia|Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia]], przeznaczonego do przysposobienia zdemobilizowanych żołnierzy do życia cywilnego. W tym czasie występował również jako tancerz w Balecie Anglo-Polskim. 30 listopada 1947 napisał pożegnalny list i popełnił samobójstwo, wieszając się na gałęzi w lasku w pobliżu obozu polskiego w Penn Wood pod [[Amersham]]{{r|dziennik}}. 6 grudnia 1947 został pochowany na cmentarzu wojskowym w [[Aldershot]]{{r|nekrolog|grob}}. Niektóre źródła błędnie podają, że został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego{{r|terpsychora|sempolinski|pam|rom}}.