Judeochrześcijanie: Różnice pomiędzy wersjami

Prawdopodobnie w okresie [[Powstanie Bar-Kochby|powstania Bar-Kochby]] (132–135) następowały prześladowania chrześcijan w Palestynie{{odn|Maier|2002|s=335}}. W Palestynie, po 70 roku nie istniała żadna instancja żydowska, która mogła podejmować polityczne kroki przeciwko chrześcijanom{{odn|Maier|2002|s=334}}. Jednak nie wzięcie udziału przez judeochrześcijan w [[Wojna żydowska (66–73)|wojnie żydowskiej]] (66–73) spowodowało potępienie ich przez społeczność żydowską{{r|żih}}. Według tradycji opartej na ''Historii kościelnej'' [[Euzebiusz z Cezarei|Euzebiusza z Cezarei]], ''Panarion'' („Apteczka domowa”) [[Epifaniusz z Salaminy|Epifaniusza z Salaminy]] oraz ''Dawnych dziejach Izraela'' [[Józef Flawiusz|Flawiusza]], tuż przed oblężeniem miasta członkowie jerozolimskiej wspólnoty mieli uciec do [[Pella (Jordania)|Pelli]], co pomogło im uniknąć zagłady. Euzebiusz z Cezarei umieszcza informację o tej ucieczce bezpośrednio po opisie prześladowań [[Święty Szczepan|Szczepana]], [[Jakub Mniejszy Apostoł|Jakub Młodszego]] i [[Jakub Większy Apostoł|Jakub Większego]]{{#tag:ref|Zob. ''Historia Ecclesiastica'' III, 5,2-3.|group=uwaga|name=uwaga3}}, co sugeruje ucieczkę wyznawców do Pelli jako ochronę przed prześladowaniami. Być może głównym powodem opuszczenia Jerozolimy przed rokiem 70. były prześladowania ze strony różnych ugrupowań żydowskich. Taką hipotezę zdają się potwierdzać źródła żydowskie. Flawiusz Flawiusz wzmiankował o męczeńskiej śmierci [[Jakub Sprawiedliwy|Jakuba]], „brata Pańskiego” ok. 62 roku, na którą skazał go [[Sanhedryn]] pod wodzą arcykapłana [[Annasz syn Annasza|Annasza]]: „Wtedy Annasz […] zwołał Sanhedryn i stawił przed sądem Jakuba, brata Jezusa zwanego Chrystusem, oraz kilku innych. Oskarżył ich o naruszenie Prawa i skazał na ukamienowanie”{{odn|Wróbel|2013|s=433}}.