W 1945 roku A. Martuszewska zamieszkała w [[Gdańsk|Gdańsku]]. W 1950 r. zadała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym Gdańsku. W roku 1953r. ukończyła pierwszy stopień studiów polonistycznych w [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Gdańsku|Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku]]. Dwa lata później uzyskała tytuł magistra filologii polskiej na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = MARTUSZEWSKA ANNA – Encyklopedia Gdańska |data dostępu = 2021-07-22 |opublikowany = gdansk.gedanopedia.pl |url = https://gdansk.gedanopedia.pl/gdansk/?title=MARTUSZEWSKA_ANNA}}</ref>.
Po ukończeniu studiów Anna Martuszewska została w tej uczelni zatrudniona na stanowisku asystenta w Katedrze Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1961–1962 podjęła pracę w wydawnictwie [[Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej w Gdyni|Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni]]. Przez kolejne 6 lat była bibliotekarzem Studium Nauczycielskiego w [[Oliwa (Gdańsk)|Gdańsku-Oliwie]]. W 1968 roku obroniła [[doktorat]] w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej. W latach 1968-1970 pracowała na stanowisku [[Adiunkt|adiunkta]] w Wyższym Studium Nauczycielskim w Gdańsku, a następnie po fuzji WSN z Uniwersytetem Gdańskim została zatrudniona w Zakładzie Teorii Literatury w Instytucie Filologii Polskiej UG. W 1976 roku uzyskała stopień naukowy [[Doktor habilitowany|doktora habilitowanego]] na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]]. W 1990 r. podniesiono ją do rangi [[Profesor nadzwyczajny|profesora nadzwyczajnego]], a w 1998 r. została [[Profesor zwyczajny|profesorem zwyczajnym]]. W latach 1978–1981 i 1984–1986 zajmowała stanowisko wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej a latach 1981–1984 pełniła funkcję prodziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego. Przez 2 lata (1997-1999) kierowała Filologicznym Studium Doktoranckim. W 2002 roku prof. Anna Martuszewska przeszła na emeryturę<ref name=":0" />.
W 1980 roku literaturoznawczynię odznaczono [[Złoty Krzyż Zasługi|Złotym Krzyżem Zasługi]], a w 1985 r. [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski|Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski]]<ref name=":0" />.
