III krucjata antyhusycka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
Linia 6:
Zygmunt Korybutowicz dotarł na [[Morawy]], gdzie podjął nieudaną próbą opanowania [[Ołomuniec|Ołomuńca]]. Niezrażony pierwszym niepowodzeniem zdobył [[Uničov]], gdzie wydał odezwę nawołującą do zjednoczenia się rozbitego wewnętrznie ruchu husyckiego. Tam też dla pozyskania popularności wśród husytów podporządkował się „Prawu Bożemu” oraz przyjął Komunię Świętą pod dwiema postaciami. W połowie kwietnia 1422 roku na Zygmunt Korybutowicz na czele swych oddziałów wkroczył do Pragi. Władzę litewskiego księcia w stolicy Czech uznali nawet nieprzychylni mu zwolennicy nieżyjącego praskiego [[kaznodzieja|kaznodziei]] [[Jan Želivský|Jana Želivskiego]]. Litewski książę podjął reformę rady miejskiej, wprowadził nowe prawa mające na celu zaprowadzenie ładu. Za wszelka cenę próbował zjednoczyć w wokół siebie, zwaśnione i walczące ze sobą odłamy ruchu husyckiego, a także przeciągnąć na swoją stronę zwolenników Zygmunta Luksemburskiego. Działania Korybutowicza docenił wraz ze swoimi towarzyszami broni sam [[Jan Žižka]], uznając 11 czerwca 1422 litewskiego księcia za zarządcę Czech i Witoldowego namiestnika.
 
Po zabezpieczeniu władzy w stolicy Zygmunt Korybutowicz wzmocniony oddziałami praskimi postanowił zdobyć [[Karlštejn (zamek)|Karlštejn]]. Zamek broniony przez [[Zdeslav Tluksou|Zdeslava Tluksou]], zwolennika Zygmunta Luksemburczyka, stawił twardy odpór husytom. Jednakże próba zdobycia twierdzy w której przechowywane były czeskie klejnoty koronne, wywołała niepokój w [[Niemcy|Niemczech]]. Obradujący w sierpniu 1422 roku w [[Norymberga|NorymbergiNorymberdze]] [[Sejm Rzeszy (Święte Cesarstwo Rzymskie)|sejm Rzeszy]] podjął decyzje o zorganizowaniu kolejnej krucjaty antyhusyckiej. Na miejsce zbiórki ponad 40 tys. armii wyznaczono Norymbergę oraz [[Cheb]]. 4 września 1422 [[legat papieski]] [[kardynał]] [[Branda de Castiglione]] wyznaczył na dowódcę wyprawy Zygmunta Luksemburskiego, który dowodzenie armią krzyżowców scedował na elektora brandenburskiego Fryderyka I.
 
== Przebieg III krucjaty antyhusyckiej ==