Ryś (parowóz): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
mNie podano opisu zmian
Linia 36:
|commons = Category:Ryś
}}
'''Ryś''' (seria [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] '''T49''') – [[parowóz]] [[kolej wąskotorowa|wąskotorowy]], [[tendrzak]], produkowany w Polsce od 1946 roku<ref name="ŚK10/2009">{{cytuj pismo |nazwisko = Pokropiński|imię = Bogdan |tytuł = Parowóz wąskotorowy typu Las|czasopismo = Świat Kolei |wolumin = 10/2009 |strony = 38–39 |wydawca = Emi-press|miejsce = Łódź|issn = 1234-5962}}</ref>, przeznaczony do pracy głównie na kolejach leśnych i przemysłowych, o prześwicierozstawie toruszyn 600/750/785 mm. Była to wersja niemieckiego parowozu Riesa.
 
== Historia ==
Linia 50:
 
== Opis ==
Wąskotorowy tendrzak o [[układ osi lokomotywy|układzie osi]] B, z silnikami bliźniaczymi na parę nasyconą (Bn2t). Budka maszynisty była otwarta po bokach i miała drzwi w bocznych i tylnej ścianie. Parowóz w skrzyniach po bokach kotła i zbiorniku wewnątrz ostoi przewoził 0,5 t węgla i 0,8 m³ wody. Mógł być także użytkowany z doczepnym dwuosiowym [[Tender (kolejnictwo)|tendrem]] (1,5 t węgla i 2,5 m³ wody). Kocioł ze stojakiem półpromienistym i stalową skrzynią ogniową. Na kotle umieszczony [[zbieralnik pary]] i [[Piasecznica (urządzenie)|piasecznica]] o napędzie ręcznym. Początkowo stosowano kotły jak w parowozie Riesa, z dość wysokim zbieralnikiem pary, z zewnętrzną przepustnicą pary z zewnętrznymzewnętrznymi napędem i zewnętrznymi rurami parowlotowymi, budowane w Sosnowieckiej Fabryce Kotłów. Od 1948 stosowano kotły zmodernizowane, z niższym zbieralnikiem pary i wewnętrzną przepustnicą z wewnętrznymwewnętrznymi napędem i rurami. Kotły te budowano w Toruńskiej Fabryce Kotłów lub Warszawskich Zakładach Urządzeń Przemysłowych{{r|pokr750}}. Zasilanie w wodę za pomocą dwóch inżektorów Friedmanna<ref name=pokr>B. Pokropiński, ''Polskie...'', s. 64.</ref>.
 
[[Ostoja (kolejnictwo)|Ostoja]] z blach grubości 10 mm, podparta w czterech punktach. Usprężynowanie osi górne, z trzema punktami podparcia<ref>B. Pokropiński, ''Muzealne... 750 mm''. Według: B. Pokropiński, ''Polskie...'' – usprężynowanie pierwszej osi górne, a drugiej dolne.</ref>. Parowóz mógł pokonywać łuki o promieniu 18 m{{r|pokr}}.