Janusz Gorczykowski: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem Piotra (profesorprofesora gimnazjalnygimnazjalnego w Łodzi<ref>K. Kosiński, ''„Ekonomia krwi”. Konspiracja narodowa w walczącej Warszawie: 1939-1944-1990'', Warszawa 2020, s. 118.</ref>) i Leokadii z domu Tylman. W 1943 poślubił Marię Andziak, z którą miał córkę Elżbietę (ur. 1944). Uczęszczał do [[Szkoła Handlowa Zgromadzenia Kupców m. Warszawy|Gimnazjum Zgromadzenia Kupców w Warszawie]] od 1935 do 1937. GdyPo uzyskałuzyskaniu maturę –matury uczęszczał do Szkoły Podchorążych (do 1938). Następnie rozpoczął studia w [[Szkoła Główna Handlowa w Warszawie|Szkole Głównej Handlowej w Warszawie]] (do 1939). Studia kontynuował na tej samej uczelni (pod nazwą Miejskiej Szkoły Handlowej) w latach 1941-19431941–1943. Już przed wojną związał się z [[Narodowa Demokracja|ruchem narodowym]], działając w organizacji [[Młodzież Wielkiej Polski]], a na studiach w [[Związek Akademicki Młodzież Wszechpolska|Młodzieży Wszechpolskiej]]<ref name=":0">J. Mysiakowska-Muszyńska, ''Janusz Gorczykowski'' [w:] ''Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939-1955'', red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Warszawa 2010, s. 122-123.</ref>.

W podziemną działalność antyniemiecką zaangażował się już jesienią 1939. Po krótkim pobycie w Łodzi i wysiedleniu rodziny do Warszawy związał się z konspiracyjnymi strukturami [[Stronnictwo Narodowe (1928-19471928–1947)|Stronnictwa Narodowego]]. Współredagował czołowy tytuł konspiracyjnej endecji – tygodnik „Walka”<ref name=":1">J. Mysiakowska-Muszyńska, ''Janusz Gorczykowski'' [w:] ''Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939-1955'', red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Warszawa 2010, s. 122.</ref>. To dzięki niemu pismo ukazywało się regularnie i bez opóźnień<ref>K. Kosiński, ''„Ekonomia krwi”. Konspiracja narodowa w walczącej Warszawie: 1939-1944-1990'', Warszawa 2020, s. 253.</ref>. Od 1942 był redaktorem naczelnym młodzieży narodowej „Młoda Polska”<ref name=":1" />. Na początku 1942 był w gronie osób, które zaczęły wydawać „Warszawski Dziennik Narodowy”<ref>K. Kosiński, ''„Ekonomia krwi”. Konspiracja narodowa w walczącej Warszawie: 1939-1944-1990'', Warszawa 2020, s. 258, 261.</ref>.

Działał również w konspiracyjnych strukturach harcerstwa – [[Harcerstwo Polskie|Hufcach Polskich]]. W 1943 wszedł w skład Porozumienia Polskich Organizacji Młodzieżowych. W Porozumieniu byli czynni młodzieżowi przedstawiciele następujących organizacji: [[Grupa Szańca]], [[Konfederacja Narodu]], Hufce Polskie, Młodzież SN „Kwadrat”, [[Front Odrodzenia Polski]] i [[Federacja Organizacji Narodowo-Katolickich „Unia”|„Unia”]]. W tym samym roku rozpoczął starania o odtworzenie jednolitej struktury Młodzieży Wszechpolskiej (wspólnie z [[Jan Kornas|Janem Kornasem]], [[Władysław Furka|Władysławem Furką]], [[Zygmunt Zagórowski|Zygmuntem Zagórowskim]] i [[Tadeusz Łabędzki|Tadeuszem Łabędzkim]]). Kiedy się to udało, stanął na czele Wydziału Wychowania MW w Warszawie. W tym samym czasie kierował Działem Technicznym Centralnego Wydziału Propagandy SN (1942-19441942–1944)<ref name=":0" />.

Kiedy wybuchło powstanie, walczył jako harcerz Hufców Polskich w [[Batalion „Oaza”|batalionie „Oaza”]]. Zginął już drugiego dnia powstania. Na początku 1945 jego zwłoki ekshumowano i złożono na [[Cmentarz w Wilanowie|cmentarzu w Wilanowie]]<ref>K. Kosiński, ''„Ekonomia krwi”. Konspiracja narodowa w walczącej Warszawie: 1939-1944-1990'', Warszawa 2020, s. 889.</ref><ref>J. Mysiakowska-Muszyńska, ''Janusz Gorczykowski'' [w:] ''Lista strat działaczy obozu narodowego w latach 1939-1955'', red. W.J. Muszyński, J. Mysiakowska-Muszyńska, t. 1, Warszawa 2010, s. 123.</ref>.