Ogród dworski w Zagórzycach Dworskich: Różnice pomiędzy wersjami

W XV wieku wieś Zagórzyce należała do Zygmunta [[Zagórscy|Zagórskiego]] [[Ostoja (herb szlachecki)|herbu Ostoja]]<ref>J. Długosz, ''Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis'', t. II, Kraków 1864, s. 49.</ref><ref> J. Laberschek, K. Tunia, M. Wyżga, ''Pod Krakowem. Monografia historyczna gminy Michałowice. Tom I. Do schyłku XVIII wieku'', Kraków 2014, s. 78.</ref>. Od XVI do końca XVIII wieku majątek był własnością klasztoru [[Archiopactwo Cystersów w Jędrzejowie|cystersów z Jędrzejowa]]. W kolejnych spisach z lat 1783–1791 figurował już [[Dwór (budynek)|dwór]] i [[folwark]]. W następnych latach wieś należała do różnych rodzin szlacheckich. W 1929 roku odnotowano że ówczesny właściciel hrabia Władysław Tarło podarował 19 mosiężnych strażackich hełmów Ochotniczej Straży Pożarnej w Zagórzycach{{r|OSP}}. Pod koniec II wojny światowej właściciel dóbr Zagórzyce Włodzimierz Szomański został rozstrzelany w lesie w Maszkowie. Jego siostra rozsprzedała ziemie, a budynek dworu darowała społeczności zagórzyckiej na cele oświatowe. Dwór murowany pochodzący z 1863 roku, w wyniku przebudowy w 1964 roku utracił wartość zabytkową. W miejsce stylowego dachu nadbudowano płaskie piętro a werandę wyburzono{{r|pejzaże 17–18}}.