Baptyści dnia siódmego: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszy [[zbór]] baptystów dnia siódmego został utworzony w [[Londyn]]ie w 1653 r. pod przewodnictwem [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] Petera Chamberlen’a. Na terenie [[Ameryka|Ameryki]], pierwszy zbór baptystów dnia siódmego, powstał w grudniu 1671 r. w [[Newport (Rhode Island)|Newport]], w stanie [[Rhode Island]]. Stephen Mumford, baptysta dnia siódmego z [[Anglia|Anglii]], przypłynął do Rhode Island w 1665 r. Nie znajdując tam żadnego zboru święcącego sobotę, przyłączył się do wspólnoty baptystycznej święcącej [[niedziela|niedzielę]] w Newport, której [[pastor]]em był John Clarc (1609-1676). Mumford i jego zwolennicy uczęszczali do tego zboru aż do 1671 r., kiedy to założyli w Newport pierwszy w Ameryce zbór baptystów dnia siódmego. Wkrótce potem powstały zbory w [[Pensylwania|Pensylwanii]] i [[New Jersey]], skąd rozprzestrzeniły się na północ – do [[Connecticut]], [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] i na południe – do [[Wirginia|Wirginii]] i Karoliny. [[Sabatarianie|Sabatarianizm]] pojawił się również wśród [[Niemcy (naród)|Niemców]] w Ephrata (1735 r.). Wspólnota ta została zorganizowana jako ''Niemieckie Stowarzyszenie Religijne Baptystów Dnia Siódmego''. ''Generalna Konferencja Baptystów Dnia Siódmego'', jako zjednoczenie w pełni autonomicznych zborów baptystów dnia siódmego została powołana w 1801 r.