Skołoszów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m uzup. meryt. |
m →Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 40:
W [[XV wiek|XV w.]] został Skołoszów przedmieściem [[Radymno|Radymna]]. Na gruntach skołoszowskich powstał dwór biskupi, który miał bronić miasto przed napadami. Skołoszowianie pracowali na pańszczyźnie u biskupów przemyskich przez 4 dni w tygodniu.
W marcu [[1656]] król szwedzki, ciągnąc na [[Przemyśl]], zajął Skołoszów. Był tu przez 3 dni, gdy w tym czasie Szwedzi rabowali Radymno i jego przedmieście. W następnych latach zdarzały się także napady Kozaków i Węgrów. Po długich latach ludność dźwigała się z klęsk i nieszczęść.
Następował coraz większy napływ ludności żydowskiej do Skołoszowa i Radymna. W II połowie [[XVIII wiek|XVIII w.]] ludność skołoszowską nawiedzały zarazy<ref>Zob. szerzej: Jacek Bazak: ''Klęski elementarne w dziejach Radymna i okolic w XVII i pierwszej połowie XVIII wieku'', „Rocznik Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia” 2008, t. XVII, s. 7–29.</ref>, tak że ludność została zdziesiątkowana.
Linia 46:
Okres zaborów austriackich w dziejach Skołoszowa rozpoczął się w lipcu [[1772]]. W II połowie [[XIX wiek|XIX w.]] zaczęły się wielkie zmiany, których nie doceniano, m.in. regulacja [[San]]u, budowa traktu cesarskiego, a także przeprowadzenie w [[1860]] linii kolejowej przez Skołoszów. Niewielką stację, która przez krótki czas była stacją końcową tej linii, nazwano jednak [[Radymno (stacja kolejowa)|Radymno]].
W [[1860]] [[Wincenty Pol]], na zaproszenie biskupa [[Adam Jasiński|Adama Jasińskiego]], wykorzystując swoje uzdolnienia konserwatorsko-malarskie, sporządził plan restauracji barokowej polichromii w kaplicy Drohojowskich w katedrze przemyskiej, wiernie zachowując pierwotne dzieło malarza lwowskiego [[Stanisław Stroiński|Stanisława Stroińskiego]]. Od września tegoż roku kierował pracami konserwatorskimi. Początkowo mieszkał w [[Przemyśl]]u swojej siostry [[Ewa Wiktoria Langchamps de Bérier|Ewy Wiktorii Langchamps de Bérier]], a w listopadzie 1860 przeniósł się do folwarku w Skołoszowie (dziś przy obwodnicy Radymna). Tutaj, w zaciszu skołoszowskiego folwarku, Pol finalizował prace nad poematem historycznym pt.: „Pacholę hetmańskie” (wyd. 1862), pisanym „ku pokrzepieniu serc”, oraz rozpoczął prace nad poematem „Pieśń o domu naszym” (wyd. 1866), zawierającym przesłanie pielęgnowania tradycji, kultywowania obyczajów i ludowych rytów, utrwalania pamięci o przodkach i wielkich bohaterach narodowych oraz przywoływania ojczystej przeszłości. Przenosiny do Skołoszowa zbiegły się z momentem przedłużenia kolei Karola Ludwika od Przeworska do Przemyśla. Pol wtedy wielokrotnie i w obie strony jeździł koleją na trasie Przemyśl – Radymno. W marcu [[1862]], po opuszczeniu na stałe Skołoszowa, przebył pociągiem trasę z Przemyśla do Lwowa, gdzie zastał go wybuch powstania styczniowego.
W [[1908]] została założona miejscowa [[Drużyny Bartoszowe|Drużyna Bartoszowa]], która po wybuchu I wojny światowej skierowała swoich członków do [[Legion Wschodni|Legionu Wschodniego]]. Jej naczelnikiem był Michał Jaromij.
| |||