Skołoszów: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1860]] [[Wincenty Pol]], na zaproszenie biskupa [[Adam Jasiński|Adama Jasińskiego]], wykorzystując swoje uzdolnienia konserwatorsko-malarskie, sporządził plan restauracji barokowej polichromii w kaplicy Drohojowskich w katedrze przemyskiej, wiernie zachowując pierwotne dzieło malarza lwowskiego [[Stanisław Stroiński|Stanisława Stroińskiego]]. Od września tegoż roku kierował pracami konserwatorskimi. Początkowo mieszkał w [[Przemyśl]]u swojej siostry [[Ewa Wiktoria LangchampsLongchamps de Bérier|Ewy Wiktorii LangchampsLongchamps de Bérier]], a w listopadzie 1860 przeniósł się do folwarku w Skołoszowie (dziś przy obwodnicy Radymna). Tutaj, w zaciszu skołoszowskiego folwarku, Pol finalizował prace nad poematem historycznym pt.: „Pacholę hetmańskie” (wyd. 1862), pisanym „ku pokrzepieniu serc”, oraz rozpoczął prace nad poematem „Pieśń o domu naszym” (wyd. 1866), zawierającym przesłanie pielęgnowania tradycji, kultywowania obyczajów i ludowych rytów, utrwalania pamięci o przodkach i wielkich bohaterach narodowych oraz przywoływania ojczystej przeszłości. Przenosiny do Skołoszowa zbiegły się z momentem przedłużenia kolei Karola Ludwika od Przeworska do Przemyśla. Pol wtedy wielokrotnie i w obie strony jeździł koleją na trasie Przemyśl – Radymno. W marcu [[1862]], po opuszczeniu na stałe Skołoszowa, przebył pociągiem trasę z Przemyśla do Lwowa, gdzie zastał go wybuch powstania styczniowego.