Tadeusz Woźniak (muzyk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
mNie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 30:
== Życiorys ==
Zadebiutował w 1966 pod pseudonimem „Daniel Dan” w zespole [[Dzikusy]] podczas I Radiowej Giełdy Piosenki. Występował m.in. z [[Niebiesko-Czarni|Niebiesko-Czarnymi]] i [[Czesław Niemen|Czesławem Niemenem]], śpiewał z grupą [[Czterech]] i z tą grupą dokonał pierwszych nagrań archiwalnych dla [[Polskie Radio Program III|
Od 1968 występuje jako solista, śpiewa najczęściej melodyjne ballady własnej kompozycji i akompaniuje sobie na gitarze. Komponuje także muzykę teatralną i filmową, tworzy spektakle muzyczne i musicale. Jako wykonawca największe sukcesy odnosił pod koniec lat 60. i w latach 70. W 1972 za wykonanie utworu „Zegarmistrz światła” otrzymał nagrodę główną na [[X Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|10. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu]]<ref name=":01">{{cytuj książkę|nazwisko=Gawłowska|imię=Sylwia|tytuł=Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów|isbn=978-83-938344-7-1|data=2018|strony=46}}</ref>. Wylansował także piosenki: „Hej, Hanno”, „Smak i zapach pomarańczy” czy „To będzie syn”.
Muzyka Woźniaka, choć stanowiła integralną część wielu sztuk teatralnych, była też niezależnie nagradzana na festiwalach sztuk teatralnych.
W 2005 został odznaczony przez ministra kultury [[Waldemar Dąbrowski|Waldemara Dąbrowskiego]] [[Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”|Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”]]<ref>{{cytuj stronę |url = http://culture.pl/pl/tworca/tadeusz-wozniak |tytuł = ''Tadeusz Woźniak'' |autor = Janusz R. Kowalczyk |data = |opublikowany = culture.pl |data dostępu = 22 czerwca 2011}}</ref>.
W 2013 nagrał piosenkę „Mamela” dedykowaną swojemu synowi Filipowi.
|