Wersja z 23:31, 15 cze 2021 edytuj MZM (dyskusja \| edycje) 32 952 edycje →‎Życiorys: poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 20:06, 10 wrz 2021 edytuj anuluj edycję Ludmiła Pilecka (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 29 537 edycji m linkfix następna edycja →
Linia 37: Od początku powrotu do Polski (1994) próbuje współpracować z najlepszymi jazzmanami jak: [[Włodzimierz Nahorny]], [[Bogdan Hołownia]] czy [[Krzysztof Herdzin]]. W 1998 przyjeżdża do USA wraz z narzeczonym Piotrem. Wraz z pianistą Dolphem Castellano, którego znamy w Polsce ze współpracy z [[Eryk Kulm (~~jazzman~~muzyk)\|Erykiem Kulmem]], i mężem, mają szczęście zagrać z [[Duffy Jackson Quintet]] – zespołem jednego z najlepszych współczesnych perkusistów bigbandowych – Duffy Jacksona - grającego niegdyś przez wiele lat w orkiestrze Counta Basie’go, co owocuje zaproszeniem Jacksona do Polski i wspólnymi występami w lecie 2001 r. W jej własnym projekcie latynoskim pojawia się także niebywale uzdolniony, niewidomy pianista [[Mike Gerber]] – wieloletni współpracownik Jaco Pastoriousa i - pośród wielu innych gwiazd - Michała Urbaniaka. Razem z Gerberem i mężem Piotrem Ewa Cybulska występuje na "[[Lake Worth Painting Festival]]" a także daje swój własny koncert w prestiżowym [[Clematis Street Theatre]] w [[West Palm Beach]]. Od ostatnich kilku próbuje współpracować z wieloma wybitnymi przedstawicielami polskiego jazzu starszego i młodszego pokolenia – Wojciechem Karolakiem, Kazimierzem Jonkiszem, Krzysztofem Herdzinem, Michałem Tokajem i wieloma innymi. Tworzy projekt "Tribute to Billy Holiday" gdzie występuje z Wojciechem Karolakiem i jego triem, wspólnie z Januszem Muniakiem wykonują "Ballady o Miłości", z Michałem Tokajem koncertuje z programem poświęconym twórczości Theleoniusa Monka.

Ewa Cybulska: Różnice pomiędzy wersjami