Ignacy Prądzyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródło do Sannik Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
Edukacja w Dreźnie |
||
Linia 29:
== Życiorys ==
Syn Stanisława i Marianny z Bronikowskich<ref>Jan Wysokiński, ''Generał Ignacy Prądzyński'', KAW, 1985, s. 8</ref>. Z pochodzenia Wielkopolanin (urodzony w Sannikach, w [[Poznańskie]]m){{r|Łęcki1972s110}}, kształcił się w [[Drezno|Dreźnie]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Prądzyński Ignacy (1792-1850) • Odkryj Wielkopolskę • sprawdź ciekawe miejsca w Twojej okolicy |data dostępu = 2021-09-17 |opublikowany = regionwielkopolska.pl |url = https://regionwielkopolska.pl/artykuly-wybitni-wielkopolanie/pradzynski-ignacy-1792-1850/ |język = pl-PL}}</ref>, od 1807 w [[Armia Księstwa Warszawskiego|wojsku Księstwa Warszawskiego]], uczestnik kampanii 1809 i 1812 (Wyprawa [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] na [[Moskwa|Moskwę]]). Za udział w [[bitwa nad Berezyną (1812)|bitwie nad Berezyną]] odznaczony Złotym Krzyżem [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]]. Uczestniczył w [[Bitwa pod Lipskiem|bitwie narodów pod Lipskiem]] w 1813 oraz obronie [[Paryż]]a w roku 1814. Został kawalerem [[Legia Honorowa|Legii Honorowej]].
W następnym roku w stopniu majora przeszedł do służby w armii Królestwa Polskiego i dał się poznać jako inżynier wojskowy, autor m.in. projektu budowy [[Kanał Augustowski|Kanału Augustowskiego]] 1822-1824. W armii Królestwa Polskiego w kwatermistrzostwie generalnym, następnie wykładowca taktyki i fortyfikacji. Był odznaczony [[Order Świętej Anny|Orderem św. Anny]] II klasy z brylantami<ref>Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódzców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 2.</ref>. W 1830 roku został nagrodzony [[Znak Honorowy|Znakiem Honorowym]] za 20 lat służby<ref>[https://rcin.org.pl/dlibra/show-content/publication/edition/5969?id=5969 Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830], [b.n.s].</ref>.
| |||