Ignacy Prądzyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Edukacja w Dreźnie
Towarzystwo Prawdziwych Polaków
Linia 33:
W następnym roku w stopniu majora przeszedł do służby w armii Królestwa Polskiego i dał się poznać jako inżynier wojskowy, autor m.in. projektu budowy [[Kanał Augustowski|Kanału Augustowskiego]] 1822-1824. W armii Królestwa Polskiego w kwatermistrzostwie generalnym, następnie wykładowca taktyki i fortyfikacji. Był odznaczony [[Order Świętej Anny|Orderem św. Anny]] II klasy z brylantami<ref>Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódzców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 2.</ref>. W 1830 roku został nagrodzony [[Znak Honorowy|Znakiem Honorowym]] za 20 lat służby<ref>[https://rcin.org.pl/dlibra/show-content/publication/edition/5969?id=5969 Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830], [b.n.s].</ref>.
 
Był współzałożycielem [[Towarzystwo Prawdziwych Polaków|Towarzystwa Prawdziwych Polaków]] (oprócz niego w stworzeniu organizacji brali udział [[Klemens Kołaczkowski]] i [[Kazimierz Małachowski]])<ref>{{Cytuj |autor = Marek Ruszczyc |tytuł = Generał Ignacy Prądzyński 1792-1850 |data = 1968 |opis = BKD (Bitwy, Kampanie, Dowódcy) |wydawca = Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej |s = 52}}</ref>, członkiem [[Związek Kosynierów|Związku Kosynierów]] i jednym ze współzałożycieli [[Narodowe Towarzystwo Patriotyczne|Towarzystwa Patriotycznego]] (1821). Więziony (1826-1829) za przynależność do organizacji tajnych. W latach 1830-1831, podczas [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] podkomendant [[Twierdza Zamość|Twierdzy Zamość]], następnie kwatermistrz generalny Sztabu Głównego, dowódca korpusu inżynierów i – od 16 sierpnia do 19 sierpnia 1831 – wódz naczelny. Strateg, rzecznik zdecydowanych działań zaczepnych.
 
Autor planów wojny z Rosją, częściowo wykorzystanych przez generała [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Jana Zygmunta Skrzyneckiego]]. Był też autorem planu koordynacji działań partyzanckich w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]]. Dowodził w wygranej [[bitwa pod Iganiami|bitwie pod Iganiami]] (10 kwietnia 1831). Po upadku powstania w latach 1832-1833 na zesłaniu w [[Wiatka|Wiatce]]. W 1834 powrócił do Królestwa Polskiego.