Wikipedystka:Jotjotem/brudnopis2: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
źródła/przypisy
Linia 1:
 
 
 
'''Stefan Smolec''' (ur. [[6 grudnia]] [[1904]] w [[Kozy|Kozach]], zm. [[21 listopada]] [[1940]]) – chemik, prawnik, w latach 1928–1930 prezes [[Bratnia Pomoc Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie|Bratniej Pomocy Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie]].
Linia 4 ⟶ 6:
== Życiorys ==
Był synem Jana Smolca, szewca w Kozach. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Adama Asnyka w Białej. W latach 1924–1929 studiował chemię, a potem w latach 1929–1933 prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim<ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Wychowankowie Uniwersytetu Jagiellońskiego-ofiary II wojny światowej (1939-1945). Biogramy. |data = 1995 |isbn = 83-904090-0-3 |miejsce = Kraków |s = 173-173}}</ref>. W 1928 roku został prezesem [[Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego|Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie]], które za jego prezesury 20 kwietnia 1929 roku na mocy statutu Uniwersytetu Jagiellońskiego z dnia 15 lutego 1929 roku zmieniło nazwę na Bratnia Pomoc Studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie<ref>{{Cytuj |autor = Wioletta Jakubas |tytuł = Towarzystwo wzajemnej pomocy uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego i jego agendy |czasopismo = Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej |data = 2013 |s = 214 |url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/doccontent?id=287336}}</ref>. Prezesem był wybierany dwukrotnie, w 1928 i 1929 roku<ref name=":4">{{Cytuj |tytuł = Jubileusz 60-cio lecia Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie: księga pamiątkowa :1866-1926 |data = 1926 |miejsce = Kraków}}</ref>. Z Towarzystwem był związany już wcześniej, gdy pełnił funkcję wiceprezesa. W 1926 roku był redaktorem wydanej z okazji jubileuszu pracy ''Jubileusz 60-lecia Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczniów Uniwersytetu Jagiellońskiego''. Znalazł się w niej jego artykuł ''Szkic historyczny założenia i rozwoju Towarzystwa Wzajemnej Pomocy U. U.J.''<ref name=":4" />. W 1929 roku w uznaniu zasług w pracy na rzecz Towarzystwa otrzymał tytuł Bene meritus<ref name=":2" />.
 
 
'''Alojzy Szubartowski''' (1901–1979) – pedagog, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, dyrektor Gimnazjum i Liceum im. Jana Hetmana Zamoyskiego i LO im. A. J. Czartoryskiego w Puławach.
 
== Życiorys ==
Naukę w lubelskim gimnazjum zaczął po ukończeniu szkoły powszechnej w  rodzinnej Wąwolnicy. Należał do drużyny harcerskiej. Uczęszczał do klasy z absolwentami z 1921 roku. Do matury podszedł jednak rok później niż pozostali koledzy. Gdy bowiem cała jego klasa wyruszyła na front, on sam zapisał się do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zaleszczykach. Z uwagi na zły stan zdrowia został stamtąd zwolniony. Wstąpił wówczas do Seminarium Duchownego w Lublinie. Po roku zmienił życiowe plany. Dokończył edukację w gimnazjum męskim, a po studiach w Krakowie podjął pracę nauczyciela chemii w macierzystej szkole, którą kierował aż do wybuchu II wojny światowej. Od lat 30. XX wieku SzkołUrodzonySzkoł Urodzony w Wąwolnicy na Lubelszczyźnie, syn Franciszka i Michaliny z Litwińskich. Studiował fizykę i chemię (w latach 1922–1928) oraz pedagogikę (w roku akademickim 1925/1926) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zmarł w Lublinie (pochowany na miejscowym cmentarzu rzymskokatolickim przy ulicy Lipowej)<ref>{{Cytuj |autor = Małgorzata Surmacz, Beata Szczerbińska-Budzyńska |tytuł = Uczniowie Szkoły Zamoyskiego w walkach o niepodległość i granice państwa |url = https://www.mnwl.pl/images/media/file/SiML_22_Surmacz_Szczerbinska_Szkola_Zamoyskiego.pdf}}</ref>.