Piotr Kartawik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie danych, źródła/przypisy |
uzupełnienie danych |
||
Linia 1:
'''Piotr Kartawik''' (ur. [[25 czerwca]] [[1918]] w [[Soły|Sołach]], zm. [[16 lutego]] [[1969]]) – pułkownik Wojska Polskiego, [[kynologia|kynolog]], hodowca psów. W 1959 roku zajął się rekonstrukcją rasy [[ogar polski|ogara polskiego]] sprowadzając z [[Litwa|Litwy]] trzy suki (Burzanę, Zorkę oraz Czitę) i zakładając hodowlę „Z Kresów”.
Linia 10 ⟶ 9:
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wojsku Polskim. Służył w [[Kielce|Kielcach]] jako dowódca batalionu, następnie został przeniesiony do [[Krosno Odrzańskie|Krosna Odrzańskiego]]. Od 2 listopada 1949 roku do 7 czerwca 1950 był słuchaczem [[Wyższa Szkoła Piechoty|Wyższej Szkoły Piechoty]]. W 1959 roku został przeniesiony do [[Wrocław]]ia, gdzie pracował w sztabie [[Śląski Okręg Wojskowy|Śląskiego Okręgu Wojskowego]].
W latach 1957-1959 był słuchaczem Wojskowej Oficerskiej Szkoły Ogniowej w Wolsztynie i Elblągu, w 1963 roku został skierowany do Opola gdzie pracował w [[Wojskowa komenda uzupełnień|Wojskowej Komendzie Uzupełnień]]. Od 1966 roku, w sztabie ŚOW, nadzorował prac WKU w [[Podział administracyjny Polski (1957–1975)|województwie wrocławskim]].
W 1959 roku rozpoczęła się również jego działalność związana z kynologią. Został przewodniczącym dolnośląskiej Komisji Hodowli i Tresury Psa Myśliwskiego, w Naczelnej Radzie Łowieckiej został członkiem takiej komisji. W 1959 roku sprowadził dwie suki (Czitę i Zorkę) oraz psa (Burzana), które stały się podstawą założonej przez niego hodowli psów myśliwskich. Poprzez wieloletnią selekcję doprowadził w 1966 roku do zatwierdzenia wzorca ogara polskiego przez [[Międzynarodowa Federacja Kynologiczna|Międzynarodową Federację Kynologiczną]] (FCI).
Zginął 16 lutego 1969 roku podczas polowania. Za przyczynę zgonu uznano niesprawność broni, która doprowadziła do jego samopostrzelenia.
== Życie prywatne ==
| |||