'''Michał Chanenko''' ([[Język ukraiński|ukr.]] ''Михайло Ханенко'' ur. ok. 1620, zm. 1680) – [[lista hetmanów kozackich|kozacki hetman]] [[Ukraina Prawobrzeżna|prawobrzeżny]] w latach 1669-16721669–1672.
== Życiorys ==
Pochodził z książęcego rodu tatarskiego, ''Chanenko syn, potomek chana'' <ref>{{cytuj książkę | tytuł = [[Polski Słownik Biograficzny]] | tom = 3 | wydawca = [[Polska Akademia Umiejętności]] – Skład Główny w Księgarniach [[Gebethner i Wolff|Gebethnera i Wolffa]] | miejsce = [[Kraków]] | rok = 1937 | tytuł tomu = Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek | rozdział = Chanenko Michał| autor r = Miron Korduba | strony = 261}} Reprint: [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]], Kraków 1989, {{ISBN|8304032910}}</ref>. Był synem zaporoskiego kozaka Stefana Chanenko i według legendy, uwolnioniej z niewoli córki polskiego starosty<ref name=autonazwa1>[[Słownik encyklopedyczny Brockhausa i Efrona]]</ref>. Od [[1658]] roku był [[pułkownik]]iem [[humań]]skim. Uczestniczył w wyborze [[Iwan Wyhowski|Iwana Wyhowskiego]] na hetmana. W czasie podpisywania "[[Ugoda cudnowska|ugody cudnowskiej]]" w 1660 roku zwolennik polityki propolskiej; starał się o ponowne podporządkowanie Ukrainy [[I Rzeczpospolita|Koronie]].
W 1661 roku został [[nobilitacja|nobilitowany]]. W 1670 roku w czasie podpisywania [[Ugoda ostrogska|ugody ostrogskiej]] mianowany przez króla [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] hetmanem kozackim prawobrzeżnej [[Dzikie Pola|Ukrainy]].
