Rewolucja październikowa: Różnice pomiędzy wersjami

Rewolucja nie uspokoiła sytuacji, ponieważ [[Rząd Tymczasowy Rosji|Rząd Tymczasowy]], kierowany początkowo przez przedstawiciela liberalnych [[Partia Konstytucyjno-Demokratyczna|konstytucyjnych demokratów (kadetów)]] księcia [[Gieorgij Lwow|Gieorgija Lwowa]], a od {{Data|1917-07-20}} przez [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserowca]]<ref>W marcu 1917 Kiereński powrócił oficjalnie w szeregi [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|Partii Socjalistów-Rewolucjonistów (eserowców)]], stając się jednym z jej liderów.</ref>Aleksandra Kiereńskiego, nie zdecydował się na wystąpienie z [[Ententa|Ententy]] i jednostronne zakończenie wojny. Przyjęte decyzje: zniesienie cenzury, zniesienie kary śmierci<ref>Wobec masowych [[Dezercja|dezercji]] i odmowy wykonywania rozkazów przez żołnierzy na froncie, karę śmierci wyłącznie w wojsku na froncie przywrócono 25 lipca.</ref>, powszechna [[amnestia]], rozwiązanie policji politycznej ([[Ochrana|ochrany]]) nie uspokoiły sytuacji, a ułatwiły działanie potencjalnym konspiratorom. Administracja terenowa w praktyce przestała funkcjonować, policja się rozpadła. Władzę w miastach, obok istniejących rad miejskich, w coraz większym stopniu kontrolowały „rady delegatów robotniczych”, a na froncie – „rady delegatów żołnierskich” (kontrolowane przez partie socjalistyczne: [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|eserowców]], [[Mienszewicy|mienszewików]] i bolszewików).