Kornel Heinrich: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

We [[Lwów|Lwowie]] ukończył gimnazjum i od 1850 do 1854 studia na Akademii Technicznej (późniejsza [[Politechnika Lwowska]])<ref name="BP"/><ref name="JD"/>. Wstąpił do służby państwowej [[Cesarstwo Austrii|Cesarstwa Austrii]] (od 1867 [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]) w okresie [[Zabór austriacki|zaboru austriackiego]]. Od około 1954 jako praktykant budowniczy pracował w Krajowej Dyrekcji Budowniczej we Lwowie<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855 | miejsce = Lwów | data = 1855 | strony = 44}}</ref>, następnie około 1855 tym charakterze przydzielony inżynierowi w Sanoku<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856 | miejsce = Lwów | data = 1856 | strony = 169}}</ref>. Od około 1856 był elewem budowniczym w urzędzie [[Cyrkuł sanocki|powiatu sanockiego]] u boku inż. [[Maciej Riss|Mathiasa Rissa]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857 | miejsce = Lwów | data = 1857 | strony = 35, 218}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1858 | miejsce = Lwów | data = 1858 | strony = 25, 147}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859 | miejsce = Lwów | data = 1859 | strony = 30}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1860 | miejsce = Lwów | data = 1860 | strony = 155}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1861 | miejsce = Lwów | data = 1861 | strony = 22, 227}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869 | miejsce = Lwów | data = 1862 | strony = 33, 247}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1863 | miejsce = Lwów | data = 1863 | strony = 33, 250}}</ref>. Od około 1863 był elewem budowniczym w urzędzie powiatu lwowskiego, przy inż. Antonie Möserze<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1864 | miejsce = Lwów | data = 1864 | strony = 23}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865 | miejsce = Lwów | data = 1865 | strony = 23}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1866 | miejsce = Lwów | data = 1866 | strony = 23}}</ref>. Od około 1866 był elewem budowniczym w urzędzie [[Powiat przemyślański (Galicja)|powiatu przemyślańskiego]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Handbuch der politischen Behörden in Galizien für das Jahr 1867 | miejsce = Lwów | data = 1867 | strony = 67}}</ref>. Po wprowadzonej nowej organizacji państwowej służby budownictwa od 1 kwietnia 1868 był adjunktem budowniczym II klasy w Departamencie Budownictwa C. K. Namiestnictwa<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868 | miejsce = Lwów | data = 1868 | strony = 12, 108, 990}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869 | miejsce = Lwów | data = 1869 | strony = 7, 86}}</ref>, po utworzeniu [[Autonomia galicyjska|autonomii galicyjskiej]] i wprowadzeniu polskiego nazewnictwa (1869) w Oddziale Technicznym C. K. Namiestnictwa<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870 | miejsce = Lwów | data = 1870 | strony = 7, 93}}</ref>. Około 1870 został mianowany adjunktem budowniczym I klasy i od tego czasu pracował w oddziale budowniczym starostwa [[Powiat sanocki (Galicja)|powiatu sanockiego]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871 | miejsce = Lwów | data = 1871 | strony = 54, 78}}</ref> (pełniąc to stanowisko 1 kwietnia 1871 został mianowany komisarzem dla wypróbowania i nadzorowania kotłów parowych dla powiatów [[Powiat sanocki (Galicja)|sanockiego]], [[Powiat liski (Galicja)|liskiego]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Część urzędowa | czasopismo = [[Gazeta Lwowska (1810–1939)|Gazeta Lwowska]] | wolumin = Nr 83 | strony = 1 | data = 12 kwietnia 1871 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/15746}}</ref>), na przełomie 1871/1872 mianowany inżynierem tamże<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872 | miejsce = Lwów | data = 1872 | strony = III, 6, 53, 76}}</ref>. Od około 1872 ponownie pracował w Oddziale Technicznym C. K. Namiestnictwa, gdzie początkowo był inżynierem II klasy<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873 | miejsce = Lwów | data = 1873 | strony = 6, 76}}</ref>, od około 1873 inżynierem<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874 | miejsce = Lwów | data = 1874 | strony = 6, 78}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875 | miejsce = Lwów | data = 1875 | strony = 6, 76}}</ref>, od około 1876 nadinżynierem<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876 | miejsce = Lwów | data = 1876 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877 | miejsce = Lwów | data = 1877 | strony = 5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878 | miejsce = Lwów | data = 1878 | strony = 5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879 | miejsce = Lwów | data = 1879 | strony = 5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880 | miejsce = Lwów | data = 1880 | strony = 5}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881 | miejsce = Lwów | data = 1881 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882 | miejsce = Lwów | data = 1882 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883 | miejsce = Lwów | data = 1883 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884 | miejsce = Lwów | data = 1884 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885 | miejsce = Lwów | data = 1885 | strony = 6}}</ref>, od około 1885 do końca życia z tytułem radcy budownictwa<ref name="JD"/><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886 | miejsce = Lwów | data = 1886 | strony = 6}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887 | miejsce = Lwów | data = 1887 | strony = 6}}</ref><ref name="S1888">{{Cytuj książkę | tytuł = Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888 | miejsce = Lwów | data = 1888 | strony = 6}}</ref>.

 

Był stanu wolnego<ref name="KP"/>. Zmarł 3 lutego 1888 podczas pobytu u rodziny w Sanoku na [[Udar mózgu|apopleksję]]<ref name="KP"/><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kronika miejscowa i zamiejscowa | czasopismo = [[Gazeta Narodowa]] | wolumin = Nr 29 | strony = 3 | data = 5 lutego 1888 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/77732}}</ref>. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[Cmentarz Centralny w Sanoku|cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku]] 6 lutego 1888 w pogrzebie pod przewodnictwem miejscowego proboszcza ks. [[Franciszek Salezy Czaszyński|Franciszka Salezego Czaszyńskiego]]<ref name="KP"/>. W tym samym miejscu zostali pochowani jego siostra Józefa Drozd i brat Juliusz<ref name="JD"/>. Nagrobek rodziny Heinrich pochodzący z 1889 został wpisany do rejestru obiektów zabytkowych i podlega ochronie prawnej<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.starecmentarze.sanok.pl/zabnag.htm | tytuł = Zabytkowe nagrobki | opublikowany = starecmentarze.sanok.pl | data dostępu = 2019-03-09}}</ref>. W 2012 nagrobek został odnowiony staraniem Stowarzyszenia Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | autor = Jolanta Ziobro | tytuł = Odnawiają czwarty nagrobek | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 26 (1075) | strony = 6 | data = 6 lipca 2012 | url = http://tygodniksanocki.eu/archiwum/2012/nr26.pdf}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://esanok.pl/2012/sanok-kolejny-zabytkowy-nagrobek-do-remontu.html | tytuł = Kolejny zabytkowy nagrobek do remontu! | data = 2012-06-27 | opublikowany = esanok.pl | data dostępu = 2019-03-09}}</ref><ref>{{Cytuj stronę | url = https://esanok.pl/2012/jozefa-z-heinrichow-drozdowa-i-jej-bracia-kornel-i-juliusz-%E2%80%93-uratowani.html | tytuł = Józefa z Heinrichów Drozdowa i jej bracia – Kornel i Juliusz – uratowani | data = 2012-11-19 | opublikowany = esanok.pl | data dostępu = 2019-03-09}}</ref>.

 

== Przypisy ==