|
# O wierze i rozumie.
W dokumencie zwrócono uwagę, że nie ma sprzeczności między wiarą a rozumem.
Zdaniem wybitnego katolickiego<ref>{{Cytuj |autor = Georges Minois |tytuł = Kościół i nauka. Dzieje pewnego niezrozumienia. |data = 1995 |wolumin = 1 |miejsce = Warszawa |s = str. 17}}</ref> historyka idei [[Georges Minois|Georgesa Minois]] w konstytucji "Dei Filius" została uroczyście potwierdzona tradycyjna doktryna, która stanowi podstawę relacji [[Kościół katolicki]] - [[nauka]]. Dokument ustala następujące zasady:
{{Cytat
* [[Wiara (chrześcijaństwo)|Wiara]] i [[rozum]] zawsze są ze sobą zgodne; nie może być między nimi sprzeczności.
|treść = „Wiara i rozum nie tylko nie mogą nigdy pozostawać w niezgodzie, ale się wzajemnie wspomagają, gdyż prawy rozum ukazuje podstawy wiary, a oświecony jej światłem oddaje się wiedzy w sprawach Bożych.”
* Złudzenie sprzeczności może wynikać ze złego przedstawienia dogmatu lub niepoprawnego rozumowania.
|autor =
* Wszelkie rezultaty naukowe sprzeczne z wiarą są fałszywe i Kościół musi je odrzucić.
|źródło = Dei Filius 51<ref>{{Cytuj |url = http://szafarze.kuria.zg.pl/Dokumenty/deifiliusSVI.htm |tytuł = Kongregacja Ds<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> |opublikowany = szafarze.kuria.zg.pl |data dostępu = 2020-07-08}}</ref>
* Poszczególne nauki mają swobodę stosowania swoich metod, ale Kościół musi czuwać, aby nie popełniały błędów sprzecznych z wiarą.
|styl = środek
* Wiara i rozum wspierają się wzajemnie i uzupełniają: rozum potwierdza prawdziwość wiary, a wiara chroni rozum od błędów.
}}
* Wiara stoi ponad rozumem.
* Kościół nie zwalcza nauki ani [[Technika|techniki]].
* Doktryna wiary została objawiona w kształcie niezmiennym raz na zawsze; wykluczona jest jakakolwiek ewolucja [[Dogmat|dogmatów]]; posłannictwo Kościoła polega na głoszeniu dogmatów, a nie ich dostosowywaniu do zmian w świecie; decyzje Kościoła są nieomylne<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Georges Minois |tytuł = Kościół i nauka. Dzieje pewnego niezrozumienia |data = 1996 |wolumin = 2 |miejsce = Warszawa |s = str. 224-225}}</ref>.
Przeszło 100 lat później tąna tę samą kwestią relacji wiary ikwestię rozumuzwrócił zająłuwagę [[Jan Paweł II]] w encyklice [[Fides et ratio]]. ▼Zgodnie ze zwyczajem do dokumentu są dołączone tzw. kanony, w których użyto formuły klątwy wobec osób używających zakazanych twierdzeń.
Konstytucja podkreślała, że zgodnie z doktryną Kościoła katolickiego rozum zajmuje pozycję niższą w stosunku do wiary, gdyż nie wolno mu przekraczać granic wyznaczonych przez dogmaty<ref name=":0" />.
▲Przeszło 100 lat później tą samą kwestią relacji wiary i rozumu zajął [[Jan Paweł II]] w encyklice [[Fides et ratio]].
== Przypisy ==
| 