Czechosłowakizm: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}} |
m →Historia: lit. |
||
Linia 14:
W okresie [[Pierwsza Republika Czechosłowacka|pierwszej republiki]] czechosłowakizm był oficjalną ideologią państwa, wyrażoną m.in. w preambule konstytucji z 29 lutego 1920 roku, której pierwsze słowa brzmiały ''My, naród czechosłowacki''. Uchwalona tego samego dnia ustawa językowa określała nawet, że ''Język czechosłowacki jest oficjalnym językiem państwowym republiki'', chociaż z językoznawczego punktu widzenia język taki nie istniał<ref>{{cytuj książkę | autor = Piotr M. Majewski | autor link = Piotr M. Majewski | tytuł = „Niemcy sudeccy” 1848–1948: historia pewnego nacjonalizmu | wydawca = Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego | miejsce = Warszawa | rok = 2007 | isbn = 978-83-235-0302-6 | strony = 188–190}}</ref>.
Czechosłowakizm nigdy nie zyskał pełnego poparcia wśród Słowaków. Część tamtejszych polityków od początku domagała się autonomii dla swego kraju w ramach wspólnego państwa<ref group=uwaga>Nawet w czasie starań o wspólne czesko-słowackie państwo w czasie konferencji pokojowej w Wersalu doszło do skandalu, gdy pojawił się tam niezaproszony ks. [[Andrej Hlinka]], aby starać się o nieunitarny ustrój Czechosłowacji.</ref>. Wobec śmierci
Po upadku pierwszej republiki czechosłowackiej odżegnujące się od jej polityki władze [[Druga Republika Czechosłowacka|drugiej republiki]] dokonały federalizacji poprzez przyznanie autonomii Słowacji w listopadzie 1938 roku{{odn|Jokeš|s=320}}. Wreszcie pod presją Hitlera doszła do ogłoszenia słowackiej niepodległości przez rząd ks. [[Jozef Tiso|Jozefa Tiso]].
|