William Collins (poeta): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
→top: korekta |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2009-12}}
[[Plik:WilliamCollinsPoet.jpg|mały]]
'''William Collins''' (ur. [[25 grudnia]] [[1721]] w [[Chichester]]ze, zm. [[12 czerwca]] [[1759]] tamże) – drugi, po [[Thomas Gray|Thomasie Grayu]], ważny [[Anglia|angielski]] [[Poezja|poeta]] tworzący w połowie [[XVIII wiek]]u.
Urodził się w Chichesterze w południowej Anglii. Miał dwie siostry: Anny i Elizabeth, która odziedziczyła imię po matce. Jego ojciec był kapelusznikiem. Rozpoczął naukę w szkole w Chichesterze, potem uczył się od [[1733]] w szkole w [[Winchester]]ze i studiował w Queen's College (1740-1743) i Magdalene College (1741-1743) w [[Oksford|Oxfordzie]]. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do [[Londyn]]u (1744), by tam spróbować swoich sił jako poeta.
W wieku 17 lat opublikował swoje pierwsze dzieło ''Persian Eclogues'' (1742). Wraz z przyjacielem [[Joseph Worton|Josephem Wortonem]] opublikował w 1746 ''Odes on Several Descriptive and Allegoriacal Subjects'' (''Ody do kilku opisowych i alegorycznych tematów''), które nie spotkały się z pozytywnym przyjęciem. Spowodowało to, że poeta załamał się i zaczął miewać stany depresyjne. Powodem niedocenienia twórczości poety było jej niezrozumienie – jego poezja wyraźnie odstawała od ówczesnej konwencji augustiańskiej, skłaniając się w stronę romantycznej generacji [[Alexander Pope|Aleksandra Pope'a]]. Rok po śmierci swojego przyjaciela napisał upamiętniającą go [[Oda (literatura)|odę]] ''Ode on the Death of Thomson'' (Oda na śmierć Thompsona, 1749).
Od pochówku swojego ojca w 1744 był bezrobotny i zadłużony. Poznał wtedy [[Samuel Johnson|dr. Johnsona]], który zaproponował mu przetłumaczenie poezji [[Arystoteles]]a. Collins początkowo zgodził się, jednak szybko wycofał się z deklaracji. Wpływ na jego decyzję miał spadek wysokości 2 tys. franków, jaki otrzymał po śmierci wuja, co pozwoliło mu na spłatę długów i odbycie kilku podróży po [[Europa|Europie]]. Jednak stan psychiczny poety stale się pogarszał. Ataki [[Zaburzenia depresyjne|depresji]] apogeum osiągnęły w 1750 w czasie podróży po [[Francja|Francji]]. Rok później stwierdzono u Collinsa [[Zaburzenia psychiczne|chorobę psychiczną]], która wraz z upływem lat coraz bardziej wyniszczała ciało i umysł poety, co w konsekwencji doprowadziło do jego śmierci. Jego ostatnim niedokończonym dziełem była ''Ode on the Popular Superstitions of the Highlands'' (1750), która została odnaleziona po wielu latach przez [[Alexander Carlyle|dr. Alexandra Carlyle'a]].
Ostatnie lata życia poeta spędził w domu siostry w rodzinnym Chichesterze. Zmarł w wieku 38 lat i został pochowany w St. Andrew's Church w Chichesterze.
{{Wikicytaty|dopełniacz=z Williama Collinsa}}
| |||