Baniczan: Różnice pomiędzy wersjami
Drzewianin (dyskusja | edycje) nowy artykuł |
(Brak różnic)
|
Wersja z 12:40, 16 paź 2021
Baniczan (bułg. Баничан) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Goce Dełczew. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 czerwca 2020 roku miejscowość liczyła 552 mieszkańców[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Gmina | |
| Kmet |
Elena Siwriewa |
| Powierzchnia |
13,992 km² |
| Wysokość |
1026 m n.p.m. |
| Populacja (2020) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
07054 |
| Kod pocztowy |
2632 |
| Tablice rejestracyjne |
КН |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
 41°37′00,40″N 23°43′38,03″E/41,616778 23,727231
| |
Opis
Na terenie wsi znajduje się baniczanski monastyr pw Zaśnięcia NMP[2]. Natomiast w miejscu przebywania Armii Radzieckiej, postawiono pomnik „Ruska czeszma”[3]. A także na placu we wsi postawiono pomnik poległych miejscowej ludności w czasie wojen 1912–1913, 1915–1918[3]. Obszar wokół wsi obfituje w liczne źródła.
Historia
W XIX wieku Baniczan był chrześcijańską wioską w kaaza Newrokop Imperium Osmańskiego. W 1864 roku zbudowano Cerkiew pw św. Michała Archanioła[4]. Alexandre Synvet, który opierając się na greckich danych, w 1878 roku pisze, że w Banicy, w eparchii Mełnik, mieszka 400 Greków[5]. Bułgarski historyk Georgi Strezow w 1891 roku opisuje wieś:
Baniczan, u podnóża Pirinu w pobliżu Topołnicy. Najbardziej żyzna ziemia w całym regionie Newrokop: rodzą się wszystkie zboża i słynna biała cebula. Cerkiew bułgarska. Domów 60. Bułgarzy[6].
Według statystyk Wasiła Kynczowa do 1900 roku Baniczan był osadą chrześcijańską, gdzie żyło 410 chrześcijan[7], a domów było 60[8].
Osoby związane z miejscowością
Urodzeni
- Stoimen Baniczanski (?–1905) – bułgarski rewolucjonista
Zmarli
- Iwan Kyrpaczew (?–1879) – bułgarski rewolucjonista
Przypisy
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2021-10-16] (bułg.).
- ↑ Antoaneta Maskryczka: Баничан – селото на църквите и плетените чорапи. 2013-07-13. [dostęp 2021-10-16].
- ↑ a b Регистър на военните паметници. Областна администрация Благоевград.
- ↑ Енциклопедия „Пирински край“. T. I. Błagojewgrad: Редакция „Енциклопедия“, 1995, s. 60. ISBN 954-90006-1-3.
- ↑ Alexandre Synvet: Les Grecs de l'Empire ottoman: Etude statistique et ethnographique. Constantinople, Imprimerie de «l'Orient illustré», 1878, s. 48.
- ↑ Два санджака отъ Источна Македония. T. Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница, 1891, s. 11.
- ↑ Wasił Kynczow: Македония. Етнография и статистика. Sofia: Българското книжовно дружество, 1900, s. 193. ISBN 954430424X.
- ↑ Wasił Kynczow: Пътуване по долините на Струма, Места и Брегалница. Битолско, Преспа и Охридско. Sofia: Наука и изкуство, 1970 [1894–1896], s. 273.